۴٨۵ ۳۵۳ ﺷﺪ ﻭ ﺣﻨﻴﻨﻰ ﻓﺮﻁ ﺑﻠﻎ ّّﻭ ﺗﻪ ﺍﻟﺒﻬﺎء ﺍﻫﻞ ﻣﻦ ﺣﺒﻴﺐ ﺳﻤﻰ ﺍﻟﻨﺴﻴﺐ ﺍﻟﺤﺴﻴﺐ ﻓﻰ ﺗﻮﻟﻌﻰ ّّ ﻭ ﺍﻻﻋﺼﺎﺭ ﻭ ﺍﻟﻘﺮﻭﻥ ﻣﺮﺕ ﻭﻟﻮ ﺍﺫﮐﺮﻩ ﺑﻞ ﺍﺑﺪﴽ ﺍﻧﺴﺎﻩ ﺍﮐﺎﺩ ﻻ ّّﺍﻧﻰ . ﺑﺪﻩ ﺧﺒﺮ ﻣﺮﺍ ﺳﺨﺘﻰ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ . ﻣﺮﺍ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻭ ] ﺩﻳﺪﺍ ﺑﻪ ﺭ [ ﻋﺎﻟﻴﻤﻘﺎﻡ ﺷﺨﺺ ) ﻧﺴﺐ ﻭ ﺣﺴﺐ ﺻﺎﺣﺐ ( ﺑﻬﺎ ﺍﻫﻞ ﺍﺯ ﺣﺒﻴﺐ ﻧﺎﻡ ﺑﻪ ] ﺑﺮﺳﺎﻥ [ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺭﺍ ﺍﻭ ﺍﺑﺪﴽ ﻣﻦ ﻭ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﻭ ﻳﺎﺩ ﺑﻪ ﺍﻋﺼﺎﺭ ﻭ ﻗﺮﻭﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ . ۳۶۵ ﺍﻟﻐﻄﺎء ﻟﮏ ﻳﮑﺸﻒ ﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻧﺴﺌﻞ . ﺭﺍ ﭘﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﻰ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ) ﺷﻤﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺯ ( ﺯﻧﺪ ﮐﻨﺎﺭ . ۳۷۱ ﺍﻭ ّّﻓﺎﻧﻪ ﻣﻮﻻﻩ ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﺤﻖ ﺩﺍﻋﻰ ﺍﺟﺎﺏ ﻣﻦ ﻝ . ﻗﺒﻮﻝ ﻭ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺭﺍ ﺣﻖ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻮﻻﻳﺶ ﺻﻌﻮﺩ ﺍﺯ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﺴﻰ ﺍﻭﻝ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﺑﻪ ﻧﻤﻮﺩ . ۳۷۵ ﻇﻠﻤﻮﺍ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﺳﻄﻮﺓ ﻳﻀﻄﺮﺑﻬﻢ ﻟﺌﻼ ﺯﺑﺮﺍﻟﺤﺪﻳﺪ ﻗﻠﻮﺑﻬﻢ ﺍﺟﻌﻞ ّّّﺛﻢ . ﺗﺎ ﺁﻫﻦ ﻫﺎﻯ ﺗﮑﻪ ﺍﺯ ﺭﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﻗﻠﻮﺏ ﺑﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺳﭙﺲ ﺧﺸﻢ ﻏﻀﺐ ﻭ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﺭﺍ ﻫﺎ ﺁﻥ ﻇﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭ ﻧﺴﺎﺯﺩ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ .
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2