۴٩٢ ﻃﻐﺮﺍ : ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻳﺎ ﻭ ﻧﺎﻣﻪ ﻧ ﺑﺎ ﺍﻣﻴﺮﻯ ﻳﺎ ﺎﻡ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺍﻣﻴﺮ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﻃﻐﻴﺎﻥ : ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻦ ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ، ﺯﺩﻥ ﻃﻔﺮﻩ : ﺍﺩﺍﻯ ﺩﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺗﻌﻠﻞ ﻗﺮﺽ ﺁﻥ ﻭﺍﻣﺜﺎﻝ ﺍﻟﻠﺴﺎﻥ ﻃﻠﻴﻖ : ﻓﺼﻴﺢ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﺎ ﺷﻴﻮﺍ ﻭ ﻉ ﻍ ًﻋﺎﺟﻼ : ﺯﻭﺩ ﻓﻮﺭﻯ، ﻋﺘﺒﺎﺕ : ﺍﺳﺖ ﻧﺠﻒ ﻭ ﮐﺮﺑﻼ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻓﺮﺟﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺠﻞ ) : ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻗﺎﺋﻢ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ( ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻮﺩ ﻭﺍﻗﻊ ﺯﻭﺩ ﻇﻬﻮﺭﺵ ﻋﺪﺍﺩ : ﺭﺩﻳﻒ ﻫﻤﺘﺎ، ) ﻳﮑﺴﺎﻥ ( ﻋﺪﺍﻭﺕ : ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻋﺪﻭﺍﻥ : ﺳﺘﻢ ﻭ ﻇﻠﻢ ِﻋﺮﻕ : ﻧﮋﺍﺩ ﻭ ﺍﺻﻞ ﺧﻮﻯ، ﻭ ﺳﺮﺷﺖ ﻋﺮﻣﺮﻡ : ﮐﻦ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﺷﺪﻳﺪ، ﻋﺴﺎﮐﺮ : ﻟﺸﮑﺮﻳﺎﻥ ﻋﺸﺎﻳﺮ : ﻧﺸﻴﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﻫﺎﻯ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻭ ﻃﻮﺍﻳﻒ ّﻋﺼﺒﻴﺖ : ّﺗﻌﺼﺐ ﺍﻻﺷﻬﺎﺩ ﺭﺃﺱ ﻋﻠﻰ : ﻋﻠﻨﻰ ﺁﺷﮑﺎﺭ، ﻋﻘﺒﻴﻪ ﻋﻠﻰ : ﺭﻭﺵ ﺑﻪ ] ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ [ ﺳﺎﺑﻖ ﻏﺎﺋﻠﻪ : ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺁﺷﻮﺏ، ﻏﺎﺭﺕ : ﺗﺎﺭﺍﻥ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺧﺎﻧﻪ ﻏﺴﺎﻝ : ﺟﺎﻳﻰ ﻣﻰ ﺭﺍ ﻣﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺷﻮﻳﻨﺪ ﻏﺎﻣﺾ : ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﻭ ﻓﻬﻢ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﮐﻼﻡ ﻑ ﻕ ﺑﺎﻝ ﻓﺮﺍﻏﺖ : ﺧﻴﺎﻝ ﺁﺳﻮﺩﮔﻰ ﻓﺮﻗﺎﻧﻰ : ﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﺯﺍﺩﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﮐﻠﻴﻤﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻟﺴﺎﻥ ﻓﺼﻴﺢ : ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮﺵ ﻓﻐﺎﻥ : ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ﻓﻢ : ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺌﻪ : ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺳﺘﻪ ، ﻓﻰ ﺍﻟﻔﻮﺭ : ﻓﻮﺭﴽ ﻗﺎﺋﺪ : ﺭﻫﺒﺮ ﻗﺎﺋﻞ : ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻗﺎﺋﻞ ) ﺑﻮﺩﻥ :( ﺗﺼﻮﺭ ﺑﻮﺩﻥ، ﻣﻌﺘﻘﺪ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻘﺎﻡ ﻗﺎﺋﻢ : ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻗﺎﺭﺋﻴﻦ : ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﻗﺎﺻﺮ : ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻗﺒﺎﻳﻞ : ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺟﻤﻊ ﻗﺪﻣﺎ : ﭘﻴﺮﺍﻥ ﺩﻳﺪ ﺳﺎﻝ ﻭ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﮔﺎﻥ، ﻗﺮﺏ : ﻧﺰﺩﻳﮏ ّﻗﻄ ﺍﻟﻄﺮﻳﻖ ﺎﻉ : ﺭﺍﻫﺰﻥ ّﻗﻠﺖ : ﮐﻤﻰ ﻗﻤﻊ ﻭ ﻗﻠﻊ : ﺑ ﺭﻳﺸﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﻭ ﮐﻨﺪﻥ ﺮ ﻗﻨﻮﺍﺕ : ﺯﻣﻴﻨﻰ ﺯﻳﺮ ﺁﺏ ﻣﺨﺰﻥ ﻗﻨﺎﺕ، ﺟﻤﻊ ﻗﻴﺎﺱ : ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ، ﮎ ﻝ ﮐﺄﺱ : ﮐﺎﺳﻪ ﺟﺎﻡ ﻇﺮﻑ، ، ﮐﺒﺮ : ﻏﺮﻭﺭ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2