۴۸ ّﻣﻘﺪﻣﮥ ﻣﺆﻟﻒ ّ ﻭﻗﺘﻰ ﻧ ﺳﺒﮏ ﻭ ﺗﻮﺍﺭﻳﺦ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻭ ﮕﺎﺭﺵ ﻣﻰ ﻧﻈﺮ ﻫﺎ ﻣﻰ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﻣﺆ ﺩﻭ ﻗﻠﻢ ﺑﻪ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻳﮏ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﻭ ﮐﻪ ّﻟ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺍﺳﺖ، ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻒ . ﺯﻳﺮﺍ ﺷﺨﺺ ّﻣﺆﻟﻒ ﻗﺒﻼ ً ﻣﻰ ﺣﻞ ﻭ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ ﻻﺯﻡ ﺟﺎ ﻫﺮ ﺩﺭ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﺭ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﺭﺷﺘﮥ ﺑﻪ ﺳﭙﺲ ﻩ ﺁﻭﺭﺩ . ﻭﻟﻰ ﻗﻮ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺗﺒﮥ ﻭ ﻋﻘﺎﺋﺪ ﻭ ﺭﻭﺣﻰ ﺍﻯ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﻣﻮﺭ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺮ ﻗﻮﮤ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻭ ﻣﺤﻴﻂ ّّﻭ ﻟﺬﺍ ﻧﻪ، ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻳﮏ ﺩﺭ ﺧﻴﻦ ﺁ ﺗﻮﺍﺭﻳﺦ ﻥ ﻳﮏ ﻧﻴﺰ ﻫﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺩﺍﺭﺍ ﺭﺍ ﺷﮑﻞ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ . ﻣﻬﻢ ﺧﺼﻮﺻﻴ ﮐﻪ ﭼﻴﺰﻯ ّﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﺖ ﻣﻰ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺭﺍ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻫﺮ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ ﻫ ﮐﻨﺪ، ﻧﻈﺮﻳﮥ ﻭ ﻣﻘﺼﺪ ﻤﺎﻧﺎ ّﻣﺆﻟﻒ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺁﻧﺴﺖ، ﺑﻌﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﺮﻁ ﺍﺻﻠﻰ ّﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺭﺩ . ﻧﺎﮔﺰﻳﺮﻳﻢ ﻣﺎ ﻟﺬﺍ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﻭﺟﻬﮥ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺭﺍ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺍﻳﻦ ﺑﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻨﮕﺎﺭﻳﻢ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﻗﺎﺭﺋﻴﻦ ﺍﺳﺘﺤﻀﺎﺭ ﺍﻯ . ١ - ﻭﻟ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﻭﺭﮤ ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﺗﺎ ﻰ ﺩﺳﺘﻮ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻪ ﻓﺪﺍﻩ ﺍﺭﻭﺍﺣﻨﺎ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠﻪ ﺭﺍﺕ ﻋﺎﻟﻴﮥ ﻫﻤﻢ ﻋﻬﺪ، ﻣﺮﮐﺰ ﻭ ﺍﻣﺮ ﻣﺒﺪﺍء ﺍﺯ ﺻﺎﺩﺭﻩ ﺑﻬﺎﺋﻴ ﺍﺷﺘﻬﺎﺭ ﻭ ﺍﻟﻬﻴﻪ ﮐﻠﻤﮥ ﺍﺑﻼﻍ ﺩﺭ ّﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺍﺳﺘﻘﺎ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻣﻰ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﺍﻋﺪﺍ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺭ ﻣﺖ ﻗﺴ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﻭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻢ ﻓﺪﺍ ﻣﻰ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻔﺸﺎﻧﻰ ﻭ ﮐﺎﺭﻯ ﺭﺳﻴﺪ . ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻟﺬﺍ ﺑﻬﺎﺋﻰ ّﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﻰ ﻣ ﺗﻬﻴﻪ ﺩﺭ ّﺷﺪﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻭﺍﺳﻄﻪ، ﺑﺪﻳﻦ ﻭ ﺑﺮﺁﻳﻨﺪ ﺍﻣﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺪﻭﻳﻦ ّﻘﺪﻣﺎﺕ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﺯ ﻗﺴﻤﺘﻰ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﻮ ﻧﻈﺮﻫﺎ ﺭﻓﺘ ﺑﻴﻦ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﻪ ﺍﺳﺖ . ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻓﻮﻕ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺑﺮ ﻋﻼﻭﻩ ﺍﻣﺮﺍﻟﻠﻪ ﻭﻟﻰ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﻪ ﺑﻨﺎ ّﺍﻟﺬﮐﺮ ، ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻭ ِﺗﺤﮑﻴﻢ ﺑ ﺍﻣﺮﻯ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺳﺎﺱ ﻪ ﺿ ﻭ ﺁﻣﺪﻩ ﻣﻴﺎﻥ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻟﺰﻭﻡ ﻤﻨﴼ ﺩﺭ ﻧﻴﺰ ﺍﻣﺮﻯ ﺗﻮﺍﺭﻳﺦ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2