۹۲ ﮐﻨﺪ ﻟﻌﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﺍﺑﻼﻍ . ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﺭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺣﺎﺟﻰ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺭﺧﺎﻟﻖ ﻳﮏ ﻓﻘﻂ ﺣﺎﺟﻰ ﺗﻦ ﺩﺭ ﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﺍ ﺍﻭ ﻗﺒﺎﻯ ﻭ ﮐﻤﺮ ﺷﺎﻝ ﻭ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺩﮊﺧﻴﻢ ﻣﺎﻧﺪ ﻗﻠﻤﮑﺎﺭﻯ . ﺷﺎﻧﻪ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺷﺨﺺ ﺳﭙﺲ ﺑﺴﺖ ﻣﺤﮑﻢ ﺭﺍ ﺍﻭ ﻫﺎﻯ . ﻭﻗﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﻣﻴﺮ ﺩﮊ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﮐﻤﺮ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﺩ ﻏﻀﺐ ﺷﻤﺮ ﻭﺍﺭﺙ ﺁﻥ ﻭ ﻧﻤﻮﺩ ﺧﻴﻢ ﺭﺍ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺁﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻭﺩﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﻗﺮ ﺷﻴﺦ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺳﺰﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪﻩ ﻗﺒﻠﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﻗﺎﺟﺎﺭ . 19 ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺑﻌﺪ ﺩﮊ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺷﻬﻴﺪ ﺁﻥ ﺳﺮ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﻋﻤﻞ ﺧﻴﻢ ﺣﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﮐﻪ ﺑﺪﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺿﻤﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺳﻔﻴﺪﻯ ﻣﺮﻣﺮ ﺳﻨﮓ ﺗﺨﺘﻪ ﺭﻭﻯ ﺑﻮﺩ ﻭﺻﻞ ﻣﻰ ﺑﺮ ﻭ ﺁﻣﺪﻩ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﺩﮊ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﻭﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺭﺍ ﺧﻮﺩ ﺷﺴﺖ ﻧﺎﺯ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﺑﻪ ﻭ ﻣﻴﺰﺩ ﺩﻭﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﮐﺎﮐﻴﻦ ﺧﻴﻢ ﻣﻰ ﻧﻘ ﻭ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻰ ﻞ ﮐﺸﺘﻪ ﺁﺩﻡ ﻗﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ، ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻰ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﺜﻞ ﺑﺤﺎﻝ ﺗﺎ ﺍﻡ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺟﺮﺋﺖ ﻭ ﺩﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﻡ . ﺩﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﻴﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﺧﻮﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺳﻴﺮ، ﻧﻤﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮﻥ ﻣﻦ ﻧﻴﻢ ﻓﻮﻗﺶ ﻭ ﺁﻳﺪ . ﻧﺎ ﻭ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺁﻥ ﺍﺭﮎ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻭ ﺍﻣﻦ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﻣﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﺸﻬﺪ ﺟﺎﻫﺎﻯ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺪ . ﻟﮑﻦ ﮔﻞ ﺣﺎﻟﻴﻪ ﻣﻰ ﮐﺎﺭﻯ ﺑﺎ ﻭ ﺷﻮﺩ ﮔﺮﺩﺵ ﻭ ﺻﻔﺎﺳﺖ ﻣﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻬﻢ ﮔﺎﻩ ﮔﺮﺩﺩ . ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻭ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﺁﻥ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺭﺍ ﺣﺎﺟﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻪ ﻗﺮﻳﺐ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺍﺳﺖ ﻗﺸﻨﮕﻰ ﭼﻮﺑﻰ ﺍﻳﻮﺍﻥ ﺍﻧﺪ ﺍﺭﮐﺴﺘ ﺷﻨﺒﻪ ﺳﻪ ﻭ ﺷﻨﺒﻪ ﻋﺼﺮﻫﺎﻯ ﺮ ﻣﻰ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺁﻗﺎ ﻋﺼﺮﻯ ﻣﻌﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻳﻮﺳﻒ ﮐﺎﺑﻠﻰ ﺑﻪ ﻭﻑ ، ﺷﺎﻫﻮﺭﺩﻯ ﺁﻗﺎ ﺷﺮﻳﮏ ﮐﻪ ﺁﻭﺭﺩ ﺧﺒﺮ ، ﮐﺮﺩﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺭﺍ ﺣﺎﺟﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﻭ ﺭﻧﮕﻴﻦ ﺯﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺧﻮﻥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺑﻘﺪﺭﻯ ﻭ ﺍﻧﺪ ﻩ 19 ﻣﺪﺍﺭﮎ : ﻣﺴﺘﻮﻓﻰ ﺟﻨﺎﺏ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺕ - ﻣﺴﺘﺸﺎﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺩﻓﺘﺮ - ﺗﺎﺭ ﻭ ﺗﺮﺑﺖ ﻳﺦ ﺣﺼﺎﺭ - ﻭ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﮐﺎﺷﺎﻥ - ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺍﻟﻮﺍﺡ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬ ﺣﻀﺮﺕ ﻭ ﺎء .
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2