Bahai Community - Pahlavi

کﺎرزار ﺿ ﺪ ﺑﻬﺎئئ در ﺳﺎل ۱۳۳۴ و ﭘ � ﺎﻣﺪﻫﺎ آن ی ٣١ ﺎن ﻫﺮﻣﺰک � اﯾﻦ واﻗﻌﻪ ﺑﻬﺎﺋ بﺎرﻫﺎ دﺳﺖ بﻪ داﻣﺎن ﻣﺴﺌﻮﻻ ن ﺷﺪە ﺑﻮ دﻧﺪ. ﺄﻣ � ض ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ بﻪ آﻧﻬﺎ کﻤ � ﻪ ﺣﺎ �� ﻣﻮرانِ اﺟﺮای ﻗﺎﻧﻮن ﮐﻪ در ﻗ ﮐﻮب ﻣﺸﺎرﮐﺖﮐﺮدﻧﺪ. � ﻪ در واﻗﻊ در اﯾﻦ � ﻧﮑﺮدﻧﺪ بﻠ ١ ﮐﻮب � ﺎن اﯾﺮان از اﺑﺘﺪای � ﺑﻬﺎﺋ � ﻣﺤﻔﻞ روﺣﺎئف ﻣ ﻫﺎ، ﺗ ﻫﻤﭽﻮن ﺎت � ﻌﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ در دﻫﻪ ی ۱۳۲۰ ﺖ � ، ﺷکﺎ ﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی ﻮرد در ﻣ ﺖ � ض اﻣﻨ ﺗﻀﻤنی بﻌﺪ از � ﻢ ﮐﺮد. ک � و اﺟﺮای ﻋﺪاﻟﺖ بﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﯾﺮان ﺗﻘﺪ ش وع � ﻦ اﯾ ، در تﺣﻤﻼ ۱۸ اردﯾﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ﻧﺎﻣﻪ � ، ﻣﺤﻔﻞ روﺣﺎیف ﻣ ای ﺧﻄﺎب ت اضﮐﺮد ﮐﻪ � ﺖ اﻋ � ﺴبﺖ بﻪ اﯾﻦ واﻗﻌ � ﺮ اﯾﺮان ﻧﻮﺷﺖ و � بﻪ ﻧﺨﺴﺖ وز ﺎن ر � ی وی ﻫﻮائی ﺑﻬﺎﺋ � رادﯾﻮﻫﺎی دوﻟئت ﻣﺎﻧﻨﺪ رادﯾﻮ ﺗﻬﺮان و رادﯾﻮی ﻧ بﻪ ا ش ور ﺟﻠﻮە دادە � � ﻧﺎدرﺳیت ﻣﺮد � اﻧﺪ. در ﻫﻤﺎن ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺤﻔﻞ روﺣﺎیف ﻣ ﺑﺮ ض از اﻋﺘﻘﺎدات و اﺻﻮل ﺑﻬﺎئئ ﺗ � بﻌ ﺪ ﺄ �� ﮐﺮد ، ازﺟﻤﻠﻪ اﯾﻦﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف � ف و ﺷﮑﻮ � ﻌیف ﻓﻠﺴ � ، ف ان ﻣﺬﮐﻮر در ﻧﺎﻣﻪ � ادﻋﺎﻫﺎی دو ﺳﺨ زادە، ﺎن � ﺑﻬﺎﺋ » ﺸﻨﺎس � ﺧﺪا « ﺴبﺖ بﻪ اﻣﻮرﮐﺸﻮر ﺧﻮد یب � و ﺴ � اﻋﺘﻨﺎ ﻧ تﻨﺪ، و اﯾﻦ ﺳﺨین ﻧﺎدرﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺎن » ق � ﺎر اﺧﻼ � بﻪ ﻫﯿﭻ اﺻﻮل و ﻣﻌ پﺎﯾبﻨﺪ ﻧ« ﺴتﻨﺪ � . ﻣﺤﻔﻞ ﻧﺎﻣﻪ ﺎن داد ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ � ن پﺎ ی ﺧﻮد را ﭼﻨنی ی ﮏ � ﺟﻬﺎئن ﺑﻬﺎئئ درﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ بﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺎزﻣﺎن ی دوﻟیت بﻪ ر � ﻏ ﺖ � ﺳﻤ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ. ﺳپﺲ در اداﻣﻪ ی ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺟﻪ دوﻟﺖ را بﻪ آزادی ﻫﺎی ﻣﺮﺗبﻂ ب � اﺳﺎ ﻪ � ﺎ ﺣﻘﻮق اوﻟ ی ش )از ﺟﻤﻠﻪ �� آزادی دﯾ آزادی و ( ﻦ ﻫﺎی ح � ﻣ در ﻣنﺸﻮر ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﮐﻪ ﺪە � بﻪ اﻣﻀﺎی اﯾﺮان رﺳ از و ﺟﻠﺐﮐﺮد ﻣﻘﺎم ﻫﺎیﮐﺸﻮرﺧﻮاﺳﺖ ﺎ � ی ی از ﺗﻌﺪی بﻪ ﺑﻬﺎﺋ � ﮐﻪ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔ ن ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ. ﻧﻬﺎدﻫﺎی � ﺑﻬﺎئئ ﺟﻬﺎن � ا � ﻫﻢ در ﺗﻠگﺮام ﻫﺎ و ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎیی ، از ﺷ ﺎە، ﺮ و � ﻧﺨﺴﺖ وز ، ض ﻣﻮارد � در بﻌ ، ﻣﺠﻠﺲ ﺳﻨﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎی کﻤﮏ ﮐﺮدﻧﺪ. ٢ 1. See Labib, The Seven Martyrs , 4-5, 13-15, and passim. ٢ . ازکﺎرزار ﺑهﺎئئ � ش � ﺑﺮای ی ﺳﺎل � ی � ﺳﺘ ۱۳۳۴ و اﻗﺪاﻣﺎت ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﻬﺎئئ در اﯾﻦ بﺎرە، ﻧگﺎە ﻤﺎین ، � ﺰﷲ ﺳﻠ �� ﺪ بﻪ: ﻋ � ﮐﻨ ﻦ � ی � ﻟﺤﻈﺎت ﺗﻠﺦ و ﺷ )یب وش � : ﺟﺎ ﻫﻤﺎی، ٢٠١٨ (، ﺻﺺ ۲۹۷ ﺗﺎ ۳۰۷ .