واپسین سال‌های بوخارین

هایش ‌ ای را در رسانه ‌ حکومت اسلامیکارزار تازه ۱۳۶۱ هنگامیکه برای نخستین بار در بهار اندیشان و دگرباوران، ظلمت ‌ های دگر ‌ ها» و خودزنی ‌ به راه انداخت تا در آن با پخش «اعتراف شد ‌ افتادم. نمی ۱۹۳۰ ی ‌ اش را بگستراند، یکباره به یاد محاکمات مسکو در پایان دهه ‌ فقاهتی های تلویزیونی را دید و به یاد محاکمات مسکو نیفتاد، محاکماتی که حاصل و ‌ این نمایش های خونین ‌ بار در تاریخ شوروی بودکه از آن با نام دوران تصفیه ‌ عامل ایجاد دورانی دهشت ی این محاکمات خوانده بودم، روایت آرتور کستلر ‌ شود. از میان آنچه درباره ‌ استالینی یاد می های ‌ ای حکومت ‌ شناسی فردی و توده ‌ انگیز از روان ‌ ام نشسته بود. روایتی تأمل ‌ بیشتر در حافظه ی آرتور ‌ ایران، در رمان جاودانه ۱۳۵۷ توتالیتر را نخستین بار، دو سالی پیش از انقلاب گیری تدریجی ‌ ، خوانده بودم که در آن به انقلاب روسیه، شکل ظلمت در نیمروز کستلر، های استالینی و اعترافات رهبران ‌ حکومت توتالیتر شوروی و دوران تاریک و خونبار تصفیه بلشویک در محاکمات مسکو پرداخته بود.