Byond A Culture of Contest

113 ارتش دریغ بر علاوه کردن و مالی منابع زا یمعظی مقادیر انسانی از تلاشهای ۀ سازند اجتماعی و زیست تریندب از یکی هم صلح زمان در حتی محیطی سوابق زیست محیطی میان در را مدرن صنایع دارد. 66 ، جنگ زمان در خسارات زیست محیطی هم این از بیشتر است . تخریب زیست محیطی زدائی سبزه و برگ از ویتنام تا گرفته نفتی های هحوز سوزاندن خلیج فارس، نحو به روزافزونی تدبیر یک به نظامی است گشته بدل مشروع آوری فن و های زیاد و جدید نظامی های نمی شامل های سلاح زمینی، و شیمیائی بیولوژیکی های حسلا ، اتمی از حال که سنتی های حسلا حتی و ضایعات رادیواکتیو همه ند، شو می ساخته خطرات زیست محیطی را جنگ افزایش که کرد ثابت توان می .ندده می بشریت برای اولین در بار تاریخ، است کرده پیدا را نآ یم نظا توان این که برای را سیاره بسیاری از از ها هنگو انسان خود جمله قابل غیر چنین ا گر حتی اما . سازد سکونت سناریوی وقوع به هرگز ی آمیز ه فاجع نپیوندد های ب تخری با قبل از هم باز ما ، که ای ه منطق و محلی با آزمایشات ، تمرینات ا امی نظ های ه مقابل و یها بخش ، ایم کرده یجاد ۀکر از وسیعی را زمین ا ًعمدت غیرقابل سکونت ایم. ساخته برای بحث که این نظامی کامل را گری کنیم، بگوئیم که بسیاری از هواداران محیط نیز را این زیست خاطرنشان که کنند می است درست و جنگ که آمادگی برای روز به روز جنگ انحطاط بیشتری در محیط به زیست آ می وجود اما ورد، انحطاط زیست محیطی خود ۀ نوب به هم امنیت عدم به منجر نظامی بیشتر .شود می جنگ و 67 تحلیل گران طالب که دفاعی تجدیدنظر در الگوی نظامی بر که ملی جامعه شده حا کم است کم کم ، تشخیص امنیت« که ندده می زیست محیطی تری مهم عامل به روز به روز » امنیت در .شود می تبدیل ملی 68 این امکان که دارد وجود زمین ، پا ک آب سر بر مبارزه و کشت قابل بسیاری منابع از دیگر زیست محیطی به مهمترین علل تعارضات بین المللی این در طنز .شود تبدیل 04 قرن در عدم که جاست ما نظ کارآئی سیاسی توان می که جهانی ناشی حدی تا را آن از رقابتهای و سیاسی اقتصادی بحث مورد قبلاً که قرار گرفت، دانست، امنیت عدم این ای ه ریش علل زیست محیطی در . هستند نتیجه در مارپیچی از عدم کارآئی زیست محیطی و( همچنین اجتماعی ) امنیت عدم ، گرائی خصومت ایجاد امنیت عدم و کند می گرائی خصومت بیشتر را. در نتیجه نظر از ، بسیاری از هواداران محیط زیست، عجز مؤسسات سیاسی از معاصر کنارآمدن با محیط زیست نشانگر از بیش چیزی شکست اخلاقی یا فکری افراد سیاستمدار است و ساختارهای های تسیاس ۀ خصمان ملی ، رقابتی گرائی و رقابتی