101 نگاری ایرانی سبک پارانوئید در تاریخ و واضح است که توسل نیروهای خارجی به آنها باعث اعتبار 1 خوانند، می های شود که دست پنهان قدرت تری می ی پردامنه های توطئه یافتن نظریه های عملیاتی بیند. الزم نیستکه در عمل به توطئه جا می خارجی را در همه متوسل شوند بلکه کافی است که آن را به طور نظری توجیه کنند و در های مربوط به سیاستگذاری بگنجانند. از زمان انقالب ایران در سال توصیه گران آمریکایی با آن، آب به آسیاب کسانی ، برخورد برخی از تحلیل ۱۹۷۹ بازی آمریکا بوده است. هر گاه شب ریختهکه باور دارند شاه عروسک خیمه ی عمیقی در امور داخلی ای که ریشه یک آمریکایی از انقالب ایران، واقعه کشور داشت، با عنوان «از دست دادن ایران» یا «شکستی مفتضحانه» ها در واقع ناخواسته به سوءظن ایرانی 2 کند، در سیاست خارجی یاد می پردازند گرانی به بررسیکارهایی می بخشد. وقتی چنین تحلیل معقولیت می توانست برای جلوگیری از سقوط شاه انجام دهد، در که دولت آمریکا می دهند که از نظر آنها اشکالی نداردکه آمریکا تعیینکند که چه واقع نشان می کسی بر ایران حکومتکند: این دقیقا همان چیزی استکه ایرانیان طرفدار سازند. به قول هافستتر، وجه تمایز های توطئه آنها را به آن متهم می نظریه های عملیاتی «این نیست که های مبتنی بر توطئه سبک پارانوئید از تحلیل بینند، بلکه این است که هایی را می طرفدارانش اینجا یا آنجای تاریخ توطئه های عملیاتی ممانعت یا حمایت از پیامدی سیاسی به سود یا زیان تغییری مهم در قدرت . «هدف توطئه 1 های ها ترکیبی پنهانی از مأموران و مقام ها، است. در این توطئه ها، یا دولت بازیگران سیاسی، یعنی افراد، گروه کنند. آنها به علت های پنهانی یا غیرقانونی (معموال هر دو) دنبال می سیاسی دخیلند که اهداف خود را از راه های دموکراتیک و قانونی، یا مجازات سیاسی (و احتماال هراس از محکومیت گسترده، شکست در عرصه های رسیدن به آنها را از دید عموم پنهان کنند». کنند تا این پیامدها و راه جنایی)، تالش می Daniel Hellinger, ‘Paranoia, Conspiracy, and Hegemony in American Politics’, in West and Sanders (eds.), Transparency and Conspiracy, p. 210. . برای مثال بنگرید به 2 Michael Ledeen and William Lewis, Debacle: American Failure in Iran (New York: Alfred A. Knopf, 1981).
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2