142 ۱۹ - دفترهای آسو مرداد علت اصلی در سقوط دولت او بود، ناقص و دور از ۲۸ کودتای واقعیت تاریخی است. اگرچه باید افزود که عوارض ناشی از کودتا بسیار تر از صِرف سقوط مصدق و بازگشت شاه بود اما اگر صرفا به سقوط وخیم شود. پنداری آشکار می دولت مصدق بنگریم جای پای دسیسه تری آزاری به نحو مشخص تشدید جریان بهائی ۱۳۳۲ در سال های پس از پنداری را آشکار ساخت که نهایتا با وقوع انقالب های رشد دسیسه زمینه ی روشنی و پیدایش جمهوری اسالمی به اوج خود رسید. این نمونه ۱۳۵۷ پنداری است که گروه مشخصی یعنی بهائیان از یکی از وجوه مهم دسیسه هدف اتهامات اند) را در جامعه (که از نظر اجتماعی و طبقاتیگروهی متنوع ی «استعمار» و دشمن کامال واهی قرار داده و ایشان را ساخته و پرداخته ی شمارد. این اتهامات که در آغاز کار ساخته و پرداخته خانگی اسالم می علمای شیعه بود و به تدریج در میان هواداران ایشان رواج بیشتری یافت، ستیزانه از شکل مذهبی به شکل پنداری بهائی روشنگر سیر تحول در دسسیه سیاسی است. میالدیکه آغاز نهضت بابیه در ۱۸۴۴ هجری قمری برابر ۱۲۶۰ از سال ستیزی و سپس ی بابی توانیم سه دوره می ایران است تا امروز، کم و بیش محمد ی اول، علمای شرع سید علی ستیزی را مشخصکنیم. در مرحله بهائی طبرسی و ی شیخ باب را تکفیر کرده و پس از باال گرفتن منازعات در قلعه زنجان و دیگر جاها بابیان را کال ملحد و مهدور الدّم دانستند. علت الحاد ی انبیاء همه بابیان از نظر اهل اجتهاد این بود که ایشان محمد را خاتم دانستند که دور اسالم را ای می نشناخته و در عوض باب را مظهر ظهور تازه به پایان آورده و دور جدیدی در نبوت را آغاز کرده است. نخستین ردّیه در خان کرمانی شیخی صریحا به قلم حاجی محمدکریم ۱۸۴۵ برابر با ۱۲۶۱ رأی به الحاد باب و بابیان داد. پس از او دیگر اهل اجتهاد نیز تا چندین دهه درپی تأیید کردند. فتوای الحاد بابیه را پی بینیم که دیگر تنها مسئله رد اعتقادی های پایانی قرن نوزدهم می در دهه بابیان نیست بلکه اتهامات اخالقی هم بدان افزوده شده و با پیدایش آیین
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2