147 پنداری در ایران:گفتگویی با عباس امانت دسیسه است. زیرساخت توهمات پنهانی بر همه چیز چیره شده و هر کسی با هر ای مستعد خیانت ناشی از دسیسه است. سابقه پنداری شیوع عام دارد. آیا ی دسیسه هامون نیشابوری: فرمودید مسئله پنداری نخبگان و مردم عادی وجود داشته است؟ هیچ فرقی بین دسیسه پنداری را غالبا به شاید بتوان گفت که نخبگان در دوران جدید دسیسه دهند. مقامات دولتی ابزار تبلیغات و به ویژه ی مردم تسری داده و می عامه رسانه را در اختیار دارند و در محیطی که آزادی بیان و آزادی مطبوعات توانند هر اتهام ناروا و هر توهم محدود است و یا ابدا وجود ندارد، می ی فریبانه به مردم بقبوالنند. به گفته باطلی را در قالب یک ایدئولوژی عوام ی کافی تکرار مشهور جوزف گوبلز «اگر دروغ بزرگی بگویی و به اندازه پذیرند.» در فضای استیصال و ناکامی امکان کنی، مردم باالخره آن را می تنها این پذیرش بیشتر است. یکی از مشخصات فکر دسیسه این استکه نه هایی هم یا شگفتی پذیر است در عین حال که شگفتی ساز بلکه آسان آسان در آن وجود دارد. گویی که مخاطب رمزی را دریافته که بر دیگران پنهان قدر موانع و مشکالت در جامعه داند که چرا این است و به مدد آن غالبا می ی تواند علت همه وجود دارد. حالکه او این «حقیقت» را دریافته است، می ی مشکالت اعظمی هستکهکلید حالل همه مشکالت را بداند؛ گویا اسم است. ی اعتقاد به باطن در برابر ظاهر در توان گفت که شاید وجود زمینه می ای طوالنی دارد، استعداد جست فکر باطنی یا فراکیشی در ایران، که سابقه کند. البته در گذشته کوشش برای و جو برای این معنی نهانی را بیشتر می ی اسماعیلیه، یا صوفیه و یا حروفیان دریافت معنی باطنی مثال در نزد شیعه و نقطویان شایع بوده است. به همان میزان هم تخیالت و توهمات عامه ی بابیان و بهائیان روشان رواج داشته است. حتی در باره ی این نهان در باره گونه تصورات خواستند باطن را به ظاهر بیاورند همین نیز که در واقع می العلل بهتان و کینه آن است که رواج داشته و دارد ولی در مورد اخیر علت کوشند این «راز» را دانند و می ایشان دوران شرع اسالم را به پایان آمده می
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2