67 پروتکل بزرگان صهیون در ایران ها را در سه دوره بررسی خواهیمکرد: یافته است. انتشار و توزیع این ترجمه 1 ی انقالب اسالمی. و دوره ۱۳۴۰ ی ، دهه ۱۳۳۰-۱۳۱۰ های دهه 1330-1310 های دهه ی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران در این دوره با توجه به رونق رابطه های و آلمان، ایدئولوژی ضدیهودی در کشور نفوذ یافت و همین گرایش ی نازی یکی از علل افزایش عالقه به متون ضدیهودی بود. این نژادپرستانه تر ها به یهودیان که پیش رابطه با آلمان نازی یکی از دالیلی بود که نگرش ماهیتی دینی داشت، خصلتی نژادی پیداکرد. آنچه باعث تقویت این نگرش ی نژاد آریایی بود که بنا بر آن، ایرانیان متعلق به این نژاد و شد، نظریه می گرایی ایرانی های سامی بودند. شیوع این نظریه با رشد ملی برتر از نژاد زمان بود. هم های های توطئه مکانیزم همانطورکه احمد اشرف عنوانکرده است «نظریه های ضعف، شکست و آشفتگی دفاعی [جمعی مؤثری] به ویژه در دوره از مصادیق چنین دورانی در تاریخ ایران ۱۳۳۲ سیاسی هستند.» کودتای ی بود. عالوه بر انگلیس و آمریکا، اسرائیل نیز متهم بود که در این توطئه ی سرور سرودی «ایران درگیر نبردی ملی با ضدایرانی دست دارد. به گفته ی ملی و همچنین اکثر احزاب اش بود. از نظر جبهه غرب بر سر منابع نفتی ی امپریالیسم غرب و در نتیجه همدست او محسوب دیگر، اسرائیل آفریده شد.» می تنها سه سال پس از این کودتا سید غالمرضا سعیدی «پروتکل بزرگان خطر جهود برای جهان اسالم و ایران صهیون» را در کتاب خود با عنوان جز مواردیکه با ارجاع به منابع دیگر مشخص هایی از این مقاله است (به ی بخش . این بخش برگرفته و ترجمه 1 اند): شده Orly R. Rahimiyan, “The Protocols of the Elders of Zion in Iranian political and cultural discourse”, in Esther Webman (ed.), The Global Impact of The Protocols of the Elders of Zion: A Century-Old Myth, Routledge, 2011.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2