78 ۱۹ - دفترهای آسو 1 توطئه پرداخت؛ عنوان این فصل با الهام از این مقاله انتخاب شده است. ی شناسان در مورد ساخت نظریه بنابراین، هرچند نباید توضیحات فرهنگ زده رد کرد، اما در استفاده از آنها باید محتاط توطئه توسط ایرانیان را شتاب بود و آنها را صرفا به عنوان مکمّل عوامل توضیحی عمومی، که در مورد ها نیز مصداق دارند، به کار برد. سایر فرهنگ های بسیار ه های توطئه این است که پدید یکی از علل محبوبیت نظریه دهند. آنها «ساده و گیرا» پیچیده را با تعداد اندکی از علل ساده توضیح می های علمی بسیار مطلوب بوده هاییکه در نظریه هستند، ویژگی » و «مقتصد ولی در جهان نابسامان و نامنسجم بشری از اهمیتی اندک برخوردارند. های جهان بشری، فراتر از توان ادراکی افراد امّا دقیقا همین پیچیدگی های توطئه گرایش دارند. یوزِف ای است که به خلق نظریه کرده تحصیل نیم کند: مردمانیکه «از هرگونه اطالعات شومپتر این افراد را چنین توصیف می بهره بوده و در عین آفرینان آن بی الملل و نقش ی روابط بین دست اول درباره 2 حال از تشخیص مفاهیم پوچ عاجزند.» کند زیرا در های توطئه را جذاب می ای نیستکه نظریه سادگی تنها ویژگی آنها، دو سازوکار دفاعی درون آنها اعتبار نشان دادن برابر هر تالشی برای بی ی علل ای در زنجیره ی مفقوده تعبیه شده است. نخست این که، هر حلقه کند. دانند،که این خود وجود توطئه را «تأیید» می کاری می را ناشی از پنهان بودن رویکرد بدگمانانه، که اساس با توجه به همین مطلب، تردید در موجّه 1. Richard Hofstadter, The Paranoid Style in American Politics and Other Essays (New York: Alfred A. Knopf, 1965), pp. 3–40. ام، بلکه اصطالح بالینی ی «پارانوئید» را در معنای بالینی آن استفاده نکرده )، واژه 3 همانند هافستتر (ص رسد اندرسون، متوجه هشدار هافستتر نشده و از او به علت ام. به نظر می را برای مقاصد دیگر به کار گرفته کند. بنگرید به: های توطئه انتقاد می کردن نظریه روانشناختی Anderson, ‘Conspiracy Theories, Premature Entextualization, and Popular Political Analysis’, p. 96. 2. Joseph A. Schumpeter, Capitalism, Socialism, and Democracy (New York: Harper Colophon Books, 1975), p. 55n.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2