دسیسه‌پنداری

89 نگاری ایرانی ‌ سبک پارانوئید در تاریخ ی نخبگان، از جمله درباریان، مالّکان، سران قبایل، ‌ و در آن تقریبا همه روشنفکران، علمای برجسته، تجّار بزرگ، پیمانکاران، افراد صاحب نفوذ و اغلب سیاستمداران - از جمله، اعضای مجلس و اعضای کابینه - باور با توجه به نقش ‌ مورخان توطئه 1 ها خواند. ‌ ی ماسون ‌ نشانده ‌ را دست گیرند که این انقالب ‌ های معروف در انقالب مشروطه، نتیجه می ‌ ماسون 2 نری طراحی و اجرا شده است. ‌ هم مانند انقالب فرانسه، توسط فراماسو ی پهلوی نقش ‌ شد که فراماسونری در ایجاد سلسله ‌ همچنین تصور می 3 بسزایی داشته است. فراماسون شدن انتخابی ارادی است ولی دین افراد معموال موروثی است. ی ‌ ی اعضای یک جامعه ‌ اما این امر مانع از آن نشده که مورخان ایرانی، همه ترین ‌ های متخاصم متهم نسازند. بهائیان اصلی ‌ دینی را به ارتباط با قدرت اند. ‌ اما یهودیان نیز بی نصیب نمانده 4 اند ‌ ها بوده ‌ آماج این اتهام ستیزانه بر آن استوار شده، ‌ متنی که اساس بسیاری از آثار جدلی بهائی خاطرات جعلی منسوب به پرنس دیمیتری ایوانویچ دالگورکی، وزیرمختار ،)1348 ، (تهران: موسسه تحقیقاتی رائین 3 ، جلدفراموشخانه و فراماسونری در ایران. اسماعیل رائین، 1 ی ساواک بود، و شاه و اسداللّه علم از حمالت او به ‌ . نباید از یاد برد که این اثر رائین، پروژه 580-636 صص کردند. برای اطالع از جزئیات نگاه کنید به ‌ فراماسونری حمایت می ‘Freemasonry iii, Pahlavi Period’, Encyclopaedia Iranica, Vol. 10, pp. 218–219. ی ‌ . برای تحلیلی غیرایدئولوژیک از نقش فراماسونری در انقالب مشروطه نگاه کنید به: مانگول بیات، «طبقه 2 انقالب مشروطروشنفکر در عصر مشروطیت: یک بررسی»، در هوشنگ شهابی و ونسا مارتین (ویراستاران)، .302-310 )، صص 1392 ، (تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسهایران رهبران ؛ ابراهیم صفایی، 2-42 ، صص 7 ، و جلد 25-34 ، صص 5 ، جلدتاریخ روابط سیاسی. محمود، 3 ؛227-45 ، صص 2 و جلد 122-31 ،41-63 ،15 ،4 )، صص 1334-6 ، (تهران: علمی 1 ، جلدمشروطه .95-112 )، صص 1352 ، (تهران: رشدیهاسناد مشروطهابراهیم صفایی، . برای مروری کلی بنگرید به 4 Firaydun Vahman, ‘Iranian Nationalism and Baha’i Globalism in Iranian Polemic Literature’, in Margit Warburg, Annika Hvithamar, and Morten Warmind (eds.), Baha’i and Globalization (Aarhus: Aarhus University Press, 2005), pp. 107–118. گرایی در ایران»، در دومینیک پرویز بروکشا و سینا ‌ ستیزی و اسالم ‌ طرقی، «بهائی ‌ و همچنین، محمد توکلی )، صص 1390 ، (سوئد، نشر بارانشناختی ‌ های تاریخی-جامعه ‌ بهائیان ایران: پژوهشفاضل (ویراستاران)، .335-94

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2