Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

١٠٠ اﯾﻦ در ﻧﺎﻣﻪ ، ﺧﻮاﻧﺶ ﯾﺎد ﺷﺪه ﻫﯿﭻ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺸﺨﺼﯽ در ﺗﺎرﯾﺦ ﻧﺪارد ﺗﻮا ﻣﯽ ﺗﻨﻬﺎ . ن ﮔﻔﺖ ﺑﺮ ﮐﻪ ﻟﺒﻪ ﺑﯿﺎﺑﺎن ، از ﻣﺮز ﺑﯿﺎﺑﺎن ، ﻧﻮﺷﺘﻪ و ارﺳﺎل ﺷﺪه اﺳﺖ : در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯿﻬﻦ اﺳﺖ و در ﭘﯿﺶ رو ﺑﯿﺎﺑﺎن. .. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﺒﺪا ﻣﻌﯿﻨﯽ را ﺟﺰ ﯾﮏ ﻧﺎم ﻧ ﺗﻮا ﻤﯽ ن ﺑﺮای آن ﺑﺮﺷﻤﺮد . ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه آﯾﺎ ﺧﻮد ﻓﺮدوﺳﯽ اﺳﺖ ﯾﺎ ﺳﺮدار ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺑﺎدﻫﺎ ﺷﻦ ی ﺑﯿﻦ اﻟﻨﻬﺮﯾﻦ ﻣﺪﻓﻮن ﺷﺪ؟ ﻫﺮدو و ﻫﯿﭻ ﮐﺪام... اﻣﺎ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ای اﺳﺖ ﻪ ﮐ ﻫﻤﭽﻨﺎن در راه اﺳﺖ. ﻧﺎﻣﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﺎ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ. ﻫﺎﯾ واژه ﻫﺎی ﺶ ﺑﻪ ﭘﺎره ﮐﺸﺘﯽ ﺷﮑﺴﺘﻪ ای ﻣﺎﻧ ﻣﯽ ﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻗﺮن ﻫﺎ ﻫﻨﻮز از ﺮ Ê ﺑ ِ آﺑﻪ ز ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺳﺎﺣﻞ آﯾﺪ: ﻣﯽﻣﺎ ... درﯾﻎ اﯾﻦ ﺳﺮ و ﺗﺎج و اﯾﻦ ﻣﻬﺮ و داد ﮐﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ اﯾﻦ ﺗﺨﺖ ﺷﺎﻫﯽ ﺑﺒﺎد ﭼﻮ ﺑﺎ ﺗﺨﺖ ﻣﻨﺒﺮ ﺑﺮاﺑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﻧﺎم ﺑﻮﺑﮑﺮ و ﻋﻤﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺒﻪ ﮔﺮدد اﯾﻦ رﻧﺠﻬﺎی دراز ﻧﺸﯿﺒﯽ درازﺳﺖ ﭘﯿﺶ ﻓﺮاز ﻧﻪ ﺗﺨﺖ و ﻧﻪ دﯾﻬﯿﻢ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﻪ ﺷﻬﺮ ز اﺧﺘﺮ ﻫﻤﻪ ﺗﺎزﯾﺎن راﺳﺖ ﺑﻬﺮ ... ﻧﻪ ﺗﺨﺖ وﻧﻪ ﺗﺎج و ﻧﻪ زرﯾﻨﻪ ﮐﻔﺶ ﻧﻪ ﮔﻮﻫﺮ ﻧﻪ اﻓﺴﺮ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ درﻓﺶ ﺑﻪ رﻧﺞ ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮی ﺑﺮ ﺧﻮرد ﺑﻪ داد و ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﻫﻤﯽ ﻧﻨﮕﺮد ...