Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

١٠١ ز ﭘﯿﻤﺎن ﺑﮕﺮدﻧﺪ و ز راﺳﺘﯽ ﺷﻮ ﻣﯽﮔﺮا د ﮐﮋی و ﮐﺎﺳﺘﯽ ﭘﯿﺎده ﺷﻮد ﻣﺮدم ﺟﻨﮕﺠﻮی ﺳﻮار آﻧﮏ ﻻف آرد و ﮔﻔﺖ وﮔﻮی ﮐﺸﺎورز ﺟﻨﮕﯽ ﺷﻮد ﺑﯽ ﻫﻨﺮ ﻧﮋاد و ﻫﻨﺮ ﮐﻤﺘﺮ آﯾﺪ ﺑﺒﺮ رﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯽ اﯾﻦ ازآن آن ازﯾﻦ ز ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻧﺪاﻧﻨﺪ ﺑﺎز آﻓﺮﯾﻦ ﻧﻬﺎن ﺑﺪﺗﺮ از آﺷﮑﺎرا ﺷﻮد دل ﺷﺎﻫﺸﺎن ﺳﻨﮓ ﺧﺎرا ﺷﻮد ... ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ ﮐﺴﯽ را ﻧﻤﺎﻧﺪ وﻓﺎ روان و زﺑﺎﻧﻬﺎ ﺷﻮد ﭘﺮ ﺟﻔﺎ از اﯾﺮان وز ﺗﺮک وز ﺗﺎزﯾﺎن ﻧﮋادی ﭘﺪﯾﺪ آﯾﺪ اﻧﺪر ﻣﯿﺎن ﻧﻪ دﻫﻘﺎن ﻧﻪ ﺗﺮک و ﻧﻪ ﺗﺎزی ﺑﻮد ﺳﺨﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﺮدار ﺑﺎزی ﺑﻮد ﻫﻤﻪ ﮔﻨﺞ ﻫﺎ زﯾﺮ داﻣﻦ ﻧﻬﻨﺪ ﺑﻤﯿﺮﻧﺪ و ﮐﻮﺷﺶ ﺑﻪ دﺷﻤﻦ دﻫﻨﺪ ... ﭼﻨﺎن ﻓﺎش ﮔﺮدد ﻏﻢ و رﻧﺞ و ﺷﻮر