Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

١٠ از ﯾﮑﯽ ﺑﻪ روﺳﺘﺎﯾﯿﺎن ﺑﺎر ﮔﻮﯾﺪ ﻣﯽ اﯾﺮان ﺑﻪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺮﻣﯽ آن ﯾﺎ اﯾﻦ او ﺑﺮای ﮔﺮدد را تﺳﻮﻏﺎ آورد ﻣﯽ . روﺳﺘﺎﯾﯽ اﯾﻦ از ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ ﻣﺮدﻣﺸﻨﺎس : ﭘﺮﺳﺪ ﻣﯽ اﯾﺮان » ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ اﯾﺮان اﺳﻢ ﺑﻪ دﻫﯽ ﻣﻦ... ﺑﻪ . ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻤﯽﻧ اﯾﻨﺠﺎ ﻧﺰدﯾﮏ اﺳﺖ؟ « ۱ ﮔﻔﺘﻪ اﯾﻦ در ﺗﻌﻤﯿﻤﯽ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ اﯾﻦ . ﻧﺎآﺷﻨﺎﯾﯽ اﯾﺮان ﻧﺎم ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﻗﻮل ﻧﻘﻞ در را ﺷﻤﻮﻟﯽ از ﻓﺮاﺗﺮ ﯾﮏ یﺳﺎده ذﻫﻨﯿﺖ روﺳﺘﺎﯾﯽ دﻫﯽ در دوراﻓﺘﺎد اﯾﺮان در ه اﻓﺎده اﯾﻦ . ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ،ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮم اﯾﺮان » ﻪﺑ « ﺗﻮده ﺑﺮای ﻣﯿﻬﻦ ﻋﻨﻮان ﻫﺎی اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﺎآﺷﻨﺎﺳﺖ ﺑﺎ . ﻗﻮل ﻧﻘﻞ اﯾﻦ ﺧﻮاﻧﺪن ﺗﻮان ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ از ﺳﻄﺢ ﮐﺪام ﮐﻪ آ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﭼﻨﯿﻦ یﭘﺎﯾﻪ ﺗﻌﻤﯿﻤﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ؟ اﯾﻦ ﺗﻌﻤﯿﻢ آن ﺗﻨﻬﺎ را ﺗﻮان ﻣﯽ ﮔﺎه ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﻪﮔﺮﺗ ﺑﺎ ﮐﻪ ﺑﺮداری ای ﭘﺎره از دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎی ﭘﺴﺎاﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ، ی ﺗﻮده اﯾﺮاﻧﯽ آن و را روﺳﺘﺎﯾﯽ ﻣﻨﻔﺮد ﻧﻤﻮﻧﻪ را، وار اﻓﺮاد از ﯾﮑﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﺣﺪ ﺗﺎ ﺗﻮده آن ﺑﻬﯿﻤﻪ ای ﻓﺎﻗﺪ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻓﺮوﮐﺎﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﺑﻬﯿﻤﻪ ای ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﻣﯿﺮد، ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ﻣﯽ . ﺗﻮان ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ، ﻫﻤﺎن ﺑﺮای ا ﮔﺮ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺎﻓﻆﺣ از ﺷﻌﺮی ﻫﻤﺎن آن ﺑﺎ ﺷﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪه اﺣﺴﺎس ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ یﮐﻠﻤﻪ ﺑﺎ ﮐﻪ ﮐﺮد ﻣﯽ را اﯾﺮان؟ آن ﮐﻪ ﻓﺮض اﯾﻦ ﺑﺎ ﺣﺘﺎ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺳﻮاد از ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﯽ ﺑﻮد، ﻣﯽ ﺑﻬﺮه ﮐﺪام زﻧﮓ ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻌﺮ ﮐﻠﻤﺎت ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ ﺻﺪا ﺑﻪ او ﮔﻮش در را آ درﻣﯽ ورد؟ ﺗﻤﻬﯿﺪ دوم .ا از ﺷﻌﺮی در ﺷﺎﻣﻠﻮ، از ﭘﺲ ﺷﺪه ﺳﺮوده اﻧﻘﻼب و ﭘﻨﺠﺎه ﻣﯽ ﻫﻔﺖ، ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﯾﺎد آر: ﻣﺎ ﺑﯽ ™ ﺗﺎرﯾﺦ ﻗﺮاری ﺑﻮد 1 Hamid Dabashi, Iran : A People Interrupted , (New Press, 2007). P6.