Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

١١ ﻧﻪ ﺑﺎوری ﻧﻪ وﻃﻨﯽ. اﯾﻦ ﺑﺴﺘﯽ ﺟﻤﻊ واﻗﻊ در ﮐﻠﻤﺎت از ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﻪ ﺳﺖ ایﺳﻮژه زﺑﺎن از ﮐﻪ ﻫﺎ ﻗﺮن درازای ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻪ ﻓﺸﺮده ﺷﻌﺮ اﯾﻦ در ﺷﮑﻞ ﺗﺮﯾﻦ ﺑﺎزﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮان ﻣﯽ را ﺷﻌﺮ .ﺷﻮد ﻣﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﺳﻮﮔﭽﺎﻣﻪ ای، ی، ا ﻣﺮﺛﯿﻪ وﻃﻦ ﻧﺒﻮد در اﯾﻦ ﺑﺎ . ﺧﻮاﻧﺪ اﻣﺎ ﺧﻮاﻧﺶ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﻧﺎ ﮔﺰﯾﺮ اﯾﻦ آن و آﯾﺪ؛ ﻣﯽ ﭘﯿﺶ ﭼﯿﺰی ﻧﺒﻮد در ﮐﻪ، اﺳﺖ ﻧﺒﻮده ﻫﺮﮔﺰ ﮐﻪ ( وﻃﻦ ) ﺗﻮان ﻣﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮد؟ ﺳﻮﮔﻮار ﺗﻤﻬﯿﺪ ﺳﻮم در ﺧﺎﻃﺮات ﻋﺎرف ﻗﺰوﯾﻨﯽ ﻣﯽ ...» ﺧﻮاﻧﯿﻢ: ا ﮔﺮ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺧﺪﻣﺘﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ و ادﺑﯿﺎت ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﻢ وﻗﺘﯽ ﺗﺼﻨﯿﻒ وﻃﻨﯽ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﮐﻪ اﯾﺮاﻧﯽ از ده ﻫﺰار ﻧﻔﺮ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺖ وﻃﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ. ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ وﻃﻦ ﺷﻬﺮ ﯾﺎ دﻫﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن در آﻧﺠﺎ زاﯾﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﺎﺷ «.ﺪ ۲ اﯾﻦ درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺮاﻧﻪ ˆ ﻫﺎی ﻣﯿﻬﻨﯽ ﻋﺎرف در ﻧﻮع ﺧﻮد و در زﻣﺎﻧﻪ ی ﺧﻮد ﺳﺨﻨﯽ ﻧﻮ ﺑﻮد، ن ﺗﻮا ﻣﯽ ﺣﺘﺎ آن را ﯾﮏ اﺑﺪاع داﻧﺴﺖ، اﻣﺎ آﯾﺎ « وﻃﻦ» یواژه را ﻫﻢ او ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﻮد ﮐﻪ در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﻪ ﮐﺎرﻣﯽ ﺑﺮد؟ 2 ﻋﺎرف ﻗﺰو : ﯽﻨﯾ ﻮانﯾد .ج ﺮ،ﯿ ﺮﮐﺒ ﯿ ، )اﻣ ﻫﺸﺘﻢ، ۱۳٥۸ ( . ، ص ۳۳٤