Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

١٧ ﭘﯿﺮاﻣﻮﻧﯽ ، ﯾﮏ رﺷﺪی ﻟﺤﺎظ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و درﯾﺎﻓﺘﯽ اﻣﺮ از ﻫﻤﺴﺎن ﻧﻤﺎدﯾﻦ ﻣﯿﺎن در را ﻣﺪرن ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺮدﻣﺎﻧﺶ ﺗﻮان ﻣﯽ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ؟ و رد اﻧﮑﺎر و ﻓﺮوﻧﮕﺮی ﺗﺤﻘﯿﺮ ) ( اﯾﺮاﻧﯿﺖ و دادن ﺟﻠﻮه ﻣﺸﻮب ﻣﻠﯿﺖ ﻫﺎی ﺧﺎﺳﺘﮕﺎه اﯾﺮاﻧﯽ، اﯾﺮان ﺑﻪ ﻣﻠﯿﺖ ﯾﮏ ﻋﻨﻮان ﺗﺎرﯾﺨﯽ، اﺧﺘﺼﺎص ﻧﮕﺮش اﯾﻦ ﺑﻪ ﻧﺪارد ﻧﻮ ﺷﺠﺎع ﻦاﯾ . ﻣﺎﺟﺮاﯾﯽ ﮐﻬﻨﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ﭘﯿﺮ را آن ﻣﯿﮑﺪه اﺳﺖ ﺷﻨﯿﺪه ﻧﮕﺮش اﯾﻦ . ا ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻪ اﻗﺘﺪاری آ ﮐﺎدﻣﯿﮏ را ﺧﻮد ﻫﻤﭽﻮن ﻧﻈﺮﯾﻪ آورد، ﻣﯽ در ﺟﻠﻮه ﺑﻪ ﻧﻮ ای واﻗﻊ در اﻣﺎ ﺗﮑﺮار ﯾﺎ ﮔﺮاﯾﯽ، ﺳﻮم ﺟﻬﺎن ﻫﻤﺎن ﺑﻮﻣﯽ ﺗﺎ ﭼﻬﻞ یدﻫﻪ راﯾﺞ ﮔﺮاﯾﯽ اﯾﺮان در ﭘﻨﺠﺎه اﺳﺖ . ۱۲ ﺑﺎ درﻧﮕﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﮕﺮش از ایﮔﻪر ﺣﺘﺎ ) ﺳﺎﺑﻖ ﭼﭗ وﻃﻨﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﺘﺎﻟﯿﻨﯿﺴﺖ ﺑﺎ ﮐﻪ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﻣﯽ آن در را ( واژﮔﺎﻧﯽ و دﯾﺪﮔﺎه ﺑﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻋﺎرﯾﺖ ﻧﺤﻠﻪ ای ﭘﺎره از ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭘﺴﺎ ﻫﺎی ﺑﻪ ﻣﯿﺎن آن از و ﮔﺮا ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺧﺼﻮص ﭘﺴﺎاﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮا ادوارد ) و ﺳﻌﯿﺪ دﯾﮕﺮان ﮐﺮده روز ﺑﻪ را ﺧﻮد ( اﺳﺖ. اﻧﮑﺎر و ﺗﺤﻘﯿﺮ اﯾﺮاﻧﯿﺖ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﻧﺸﺎن و رد . دارد ﮐﻬﻦ ﺲﺑ ای اﯾﻦ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ در ﺗﻮان ﻣﯽ را ادﺑﯿﺎت ﺿﺪ اﺑﺪاع زﻣﺎن از و ﺷﻌﻮﺑﯽ، ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮن ؛ ﻣﻮاﻟﯽ و ﻣﺠﻮس و زﻧﺪﯾﻖ راﻓﻀﯽ زﻣﺎن در را رد اﯾﻦ و رﻓﺖ واﭘﺲ ﺑﻪ زﻣﺎن در ﺗﻮان ﻣﯽ ﻫﻢ اﯾﻦ از . ﮔﺮﻓﺖ ﭘﯽ ﺑﯽ زﻣﺎن اﺳﻄﻮره، در ای ﮔﺬﺷﺘﻪ » ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ و ﻧﺨﻮاﻫﺪ «ﺑﻮد ۱۳ . ﮐﺮد ﭘﯿﺪا ، ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﭘﺮﺗﺎب ﺳﻮی از ﺗﯿﺮ ﺗﻮراﻧﯿﺎن در رواﯾﺖ اﺳﺎﻃﯿﺮی آرش اﯾﺮان ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﺮز ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺑﺮای اﺻﻞ در ﺟﺰ ﺗﺤﻘﯿﺮ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﭘﯿﺎم ﺑﺮ در دﯾﮕﺮی ﻧﺪاﺷﺖ . اﯾﺮان ﮐﺸﻮری ﻧﻮﺑﻨﯿﺎد ﻧﯿﺴﺖ ﻧﺒﻮدش و ﺑﻮد و ﮔﯿﺮ و ﮔﺮﻓﺖ را، ﻣﺮزﻫﺎﯾﺶ را، اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮ ﺟﻬﺎن ی ﻧﻘﺸﻪ روی ﺑﺮ و ﻣﻌﯿﻦ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ ﺑﺮای ا ﮔﺮ . ﻓﺮاﻧﺴﻮﯾﺎن « ﺷﺨﺺ» ﯾﮏ ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺳﺖ، ﺑﻪ ﺷﺨﺺ اﯾﻦ ﻋﻤﺮ زﺣﻤﺖ ﺑﻪ ﺑﺮ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﯽ در رﺳﺪ؛ ﻣﯽ ﺳﺎل ﭼﻬﺎرﺻﺪ واﻗﻌﯿﺖ اﯾﺮان، اﯾﺮان و ﯾﮏ ﻫﻤﭽﻮن واﻗﻌﯿﺖ، ﺑﻪ ﻋﻤﺮی ﻫﺎ ﻗﺮن درازای اﺳﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﯾﻦ . اﺳﺖ درﺳﺖ ﺗﺎرﯾﺦ ﮐﻪ ﻧﮕﺎران و ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﻏﺮﺑﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎن دﺳﺘﺎوردﻫﺎی ﺧﻮد آ ﮔﺎﻫﯽ ایﻪ ﮔﺬﺷﺘ » از ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ یﺑﺮا را « ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﻢ اﯾﺮاﻧﯽ در وﯾﮋه ﺑﻪ ﻋﺼﺮ ﭘﻬﻠﻮی اول ﻓﺮاﻫﻢ آورده ﺑﻮدﻧﺪ، اﯾﻦ اﻣﺎ ی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﭘﯿﺶ ﻗﺮن ﭼﻨﺪﯾﻦ از دوران اﺳﺘﻌﻤﺎری ﻫﻤﭽﻮن ﭘﺎدزﻫﺮی دو ﺑﺮاﺑﺮ در ﺗﻬﺪﯾﺪ وﯾﺮاﻧﮕﺮ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ و « درون » در ﻫﺠﻮم و اﺳﺘﯿﻼی ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﺮ « ﺑﺮون» از ﺻﻔﺤﺎت رﻗﻢ ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﻣﺘﻮن از . ﺑﻮد ﺧﻮرده ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ 12 Abbas Amanat: “Iranian Identity Boundaries” in Iran Facing Others , A. Amanat and F. Vejdani, ed. (New York, Palgrave, 2012), P. 23. 13 ﺑﺎ دﺧﻞ و ﺗﺼﺮﻓ ﻦﯾ در ا ﯽ یا ﮔﺬﺷﺘﻪ » ﺪاﯾدر یﺟﻤﻠﻪ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ زﻣﺎن ﺣﺎل ﻧﺒﻮده اﺳﺖ و ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. «) ﯽﺣﻮاﺷ ﻓﻠﺴﻔﻪ (