Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

٤٤ ﺑﻬﺸﺖ» ﮐﻪ « ﺧﻮد ﻧﻤﻮدی از ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎغ اﺳﺖ ﺑﺎژﮔﻮن در آﺳﻤﺎن ﮐﻪ اﺻﻞ زﻣﯿﻨﯽ آن ﻫﻤﭽﻮن اﻧﮕﺎره ای آرﻣﺎﻧﯽ از وﻃﻦ ﺑﺮ ﮐﻨﺎره ی ﺑﯿﺎﺑﺎن و ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد آدﻣﯿﺎن ، ﻣﺎدﯾﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ . ﻓﺮﯾﺪون آﻧﮕﺎه ﮐﻪ ﺑﺮ ﺿﺤﺎ ک ﭘﯿﺮوز ﻣﯽ ﺷﻮد، اﯾﻦ ﭘﯿﺮوزی او ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺎران، ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﯿﻬﻦ واﺣﻪ - اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮو ﻣﯽ ، ﺑﺎرد ﺑﺮ اﯾﻦ ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ اﯾﺮاﻧﯽ ﺟﻬﺎن ﺧﺮم ، اﯾﺮان ﻫﻤﭽﻮن دل ﺟﻬﺎن: ٦۲ ﺟﻬﺎن را ﭼﻮ ﺑﺎران ﺑﻪ ﺑﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ... ﺑﯿﺮاه ﻧﯿﺴﺖ ا ﮔﺮ ﺑ ﮕ ﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻫﻤﯿﻦ وﯾﮋﮔﯽ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﺎد اﯾﺮان ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ اﺳﺖ ﺑﻮده ﻫﻤﺮاه ﻋﻄﺮ :» اﯾﺮاﻧﺸﻬﺮ آﺑﺎد و ﺧﻮب ﺑﻮی «) ﺑﻨﺪﻫﺸﻦ، ۲۳ ، ﺑﻨﺪ ۲٦(. اﯾﻦ در ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎی ﻧﻘﻄﻪ ، ای واﺣﻪ ای ﺳﺮ ﺳﺒﺰ ﺑﺮ ﮐﻨﺎر ﺧﺸﮏ ﯿﺎﺑﺎن ﺑ یه اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﯿﺎه و ﺧﺎ ک ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻋﻄﺮ ﺧﻮد را ﻣﯽ ﭘﺮاﮐﻨﻨﺪ : ﮔﻞ ﺳﺮخ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ.. . ٦۳ ُ اﯾﻦ ﺧ ﻣﯿﻬﻦ ﺟﻬﺎن -ﺮد اﯾﺮاﻧﯽ در ﮐﻤﺎل آرزو و ﺷﺪه ﻧﻤﺎدﯾﻦ آن اﻏﻠﺐ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﻘﺶ ﺳﺮو ﺑﺮ ﻗﺎﻟﯽ اﯾﺮاﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎزﻧﻤﻮد ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ: ﻗﺎﻟﯽ اﯾﺮاﻧﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺎﻏﯽ ﺗﻮا ﻣﯽ ﻓﻀﺎ » ﮐﻪ در ﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ درآﯾﺪ. « ٦٤ ﺣﺎل در اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻮا ﻣﯽ ﻧﯿﻢ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﻪ یﺻﺤﻨﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮی آن ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ ﻣﺮدﻣﺸﻨﺎس ﺑﺎ روﺳﺘﺎﯾﯽ اﯾﺮاﻧﯽ در ﻧﻘﻄﻪ ای دور اﻓﺘﺎده از ﺧﺎک اﯾﺮان ﺑﺎز ﮔﺮدﯾﻢ و اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﮐﻪ اﯾﺮان » ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ را « ﺑﻪ ﯾﺎد آورﯾﻢ آﯾﺎ . اﮔﺮ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ ﻏﺰﻟﯽ از ﺣﺎﻓﻆ را ﺑﺮای روﺳﺘﺎﯾﯽ ﻣﯽ آن ، ﺧﻮاﻧﺪ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﻫﻤﺎن ﺎ ﻗﺪر ﺑ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ و ﮐﻼم اﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﻧﺎآﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎم اﯾﺮان » «؟ ﯾﺎ آﻧﮑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻮا ﻣﯽ؟ زد ﻣﯽ ن ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﺟﺮ ﺗﻮا ﻣﯽﺖ ﺋ ن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن ﺷﻌﺮ ﺣﺎﻓﻆ ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺑﺮ ﻟﺒﺎن آن 62 ﺮ ﺑﻪ ا ﻈﺑﺎ ﻧ ﯾﻦ در ی ﮔﻨﺠﻮ ﯽ ﺷﻌﺮ ﻧﻈﺎﻣ ﺑﻬﺮام ﻧﺎﻣﻪ : ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻦ اﺳﺖ و ا ﯿﺎسﻗ ﯾﻦز ﯾﻨﺪه ﮔﻮ ﯿﺴﺖﻧ دل ﯾﺮان ﺧﺠﻞ 63 ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫ ﻦﯾ ﺑﻪ ا ﯽ ﺟﻤﻠﻪ » ﻣﺎرﮐﺲ ﮔﻞ ﺳﺮخ ا ﯾ ﻨﺠﺎﺳﺖ، ﺑﺮﻗﺺ ﻨﺠﺎ ﯾا ...! « The Eighteenth Brumaire of Louis Napoleon ﮐﻪ ﺗﺤﺮ ر ﯾﻒ ﯾﺸﺨﻨﺪآﻣﯿﺰی اﺳﺖ از اﺻﻞ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﯾﻦا ﺟﻤﻠﻪ: ’) Rhodes is here, here is the place for your jump ’ (‘ Hic Rhodus, hic saltus » از اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻻﻓﺰن اﺛﺮ ا « زوپ. ا ﯾﻦ ﻣﻌﺎدل را در اﻧﮕﻠ یﺑﺮا ﯿﺴﯽ آن ذ ﮐﺮ ﮐﺮده اﻧﺪ: Put your money where your mouth is! 64 See Foucault’s “Of Other Spaces”.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2