Dar Hazrat-e Raz-e Vatan

٥١ ( « رژﯾﻢ واﮔﺬار ﮔﺮدﯾﺪ و ﮔﺎه ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺑﺮﭼﺴﺐ » ﺮ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ُ ﺮﺧ َ ﺗﻔﺎﺧﺮ و ﺗﺨ « ۷۷ ﺑﻪ ﺳﺨﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻣﻮازات رﻓﺘﺎر ﺑﺎ دﯾﮕﺮ ﺳﺎزواره ﻫﺎ ﯾﺎ ﻣﻀﺎﻣﯿﻦ ﻣﺪرﻧﯿﺴﻢ اروﭘﺎﯾﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. در رواﯾﺖ اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﺪرﻧﯿﺴﻢ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻏﺮﺑﺖ ﺳﻮژه در ﻣﺘﺮوﭘﻞ ﻫﺎی » ، ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺗﺎﯾﻤﺰ ﻧﻔﺖ و ﻗﯿﺮ « ۷۸ ، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﺮﯾﺒﮕﯽ دﻫﺎﺗﯽ وار در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻬﺮﯾﺖ ﻣﺪرن ﺑﺎزﻧﻤﻮده د ﮐﻪ ﺷﻮ ﻣﯽ در آرزوی ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺳﺖ ﺧﻮﯾﺶ ؛ ازﺧﻮد ﺑﯿﮕﺎﻧ ﮕﯽ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻪ ازﺧﻮد ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ ﻣﻨﻔﯽ ) ﺧﻮد وﯾﺮان ﺳﺎزی ﺷﺎﻋﺮ و ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ( ﺗﻌﯿﯿﺮ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﯽ دﻫﺪ؛ ﻧﮕﺮش اﻧﺘﻘﺎدی از ﻫ ﻨﺠﺎرﻫﺎی ﺣﺎ ﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎﻟﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﻧﮑﻮﻫﺶ و رد ﻣﻄﻠﻖ رژﯾﻢ واﺑﺴﺘﻪ ﺣﺎ ﮐﻢ ) ﺑﻮرژوازی ﮐﻤﭙﺮادور( ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ و ﯾ ﺄ ﺄ س ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺑﻪ ﯾ ﺳﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﺪل ﻣﯽ ﮔﺮدد. ا ﮔﺮ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﺪاﯾﺖ و ﻧﯿﻤﺎ در داﺳﺘﺎن و ﺷﻌﺮ اﺑﺪاع ﻣﺪرﻧﯿﺴﻢ » « اﯾﺮاﻧﯽ را ﭘﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﮐﺮدﻧﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ دو در ﺗﻠﻘﯽ ﺧﻮد از وﻃﻦ، دو ﺳ ﺮ ﻧﻤﻮن ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ را از ﺧﻮد ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ. در ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﺎ دﻏﺪﻏﻪ اﯾﺮاﻧﯿﺖ را ﺑﻪ ﺗﺼﺮﯾﺢ و ﺗﻠﻮﯾﺢ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ. در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ در دﯾﺎرﮔﺮاﯾﯽ و ﮔﺮﯾﺰ ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻧﯿﻤﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﻠﯽ ﺟﺎﯾﯽ در ﺳﺨﻦ ﻧﺪارد و ﺑﻪ ﺟﺎی آن ﮔﻮﻧﻪ ای وﻃﻨﯽ ﺟﻬﺎن ﺗﺠﻮﯾﺰ » د:ﺷﻮ ﻣﯽ یﻪ ﺟﻬﺎن ﺧﺎﻧ ﻣﻦ اﺳﺖ. « اﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﻧﯿﻤﺎ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن وﻃﻦ اوﺳﺖ ﺳﺨﻦ زﯾﺒﺎﯾﯽ اﺳﺖ، اﻣﺎ اﻣﺮوز ﺗﻮا ﻣﯽ ن ﭘﺮﺳﯿﺪ اﯾﻦ ﺳﺨﻦ را ﮐﯽ و از ﮐﺠﺎ ﺑﺮ زﺑﺎن آورده اﺳﺖ ؟ ادﻋﺎی وﻃﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ داﺷﺘﻦ آن ﻫﻢ از درون ﺧﺎﻧﻪ ای وﯾﺮان و در ﻣﺤﺎﺻﺮه ﺑﯿﺎﺑﺎن ﻓﻘﻂ اﺳﺒﺎب ﭘﻮزﺧﻨﺪ ﺟﻬﺎﻧﯿﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد! ﺷﻌﺮ ﯾﺎد ﺷﺪه ی ﺷﺎﻣﻠﻮ را ﺑﺎﯾﺪ اداﻣ یﻪ ﻫﻤﺎن روﯾﮑﺮد ﺟﻬﺎن وﻃﻦ ﻧﯿﻤﺎ داﻧﺴﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اداﻣﻪ اﯾﻦ ی روﯾﮑﺮد را ﺗﻮا ﻣﯽ ن در وﻃﻦ ﮔﻤﺸﺪه ی ﺳﭙﻬﺮی و ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮ در » ای ﻣﺮز ﭘﺮﮔﻬﺮ « ﻓﺮوغ ﻓﺮخ زاد دﯾﺪ. ﺣﺘﺎ در ﻋﻨﻮان اﯾﻦ ﺷﻌﺮ، » ای ﻣﺮز ﭘﺮﮔﻬﺮ «، ﻃﻌﻨﻪ و ﺗﻌﺮﯾﻀﯽ ﻫﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﺮود ﻣﻠﯽ اﯾﺮان یﻪ ﺳﺎﺧﺘ ﺣﺴﯿﻦ ﮔﻞ ﮔﻼب ﮐﻪ ﻧﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﺣﮑﻮ ﻣﺘﯽ ﺑﻮد و ﻧﻪ اﯾﻦ ﺳﺮود را ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﯽ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد. در ﺑﻨﺪی از ﺷﻌﺮ ﻓﺮوغ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺳﻄﺮﻫﺎی زﯾﺮ اﺳﺘﻌﺎره » ﺟﻐﺠﻐﻪ ﻗﺎﻧﻮن ا ﮐﻨﻮن « ﻧﺪ ﺗﻮا ﻣﯽ ﺑﺮای ﻣﺎ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ ﺑﺎﺷﺪ: آﻏﻮش ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﺎم وﻃﻦ 77 ﺗﻌﺒﯿﺮی آل ﺟﻼل از اﺣﻤﺪ . ۷۸ ﺗﻌﺒﯿﺮی اس.ﺗﯽ از اﻟﯿﻮت . «ﻫﺮز ﺳﺮزﻣﯿﻦ » ﺷﻌﺮ در