قانون اساسی و مجلس مؤسسان ۱۱۷ بااینحال، آنتونیو نگری، ال که حا سر زبانها هم افتاده است و میخواهد مارکسیسمی مستقل را عرضه کند، می گوید «قدرت مؤسس» نماد و نشانهی ال مشترک انق بهای مدرن است. به باور او، پویایی انقالب آمریکا در تضاد با انقالب فرانسه قرار دارد و هر دوی آنها در تضاد و در تقابل هستند با انقالب و تجربهی انقالبی در روسیه. چنین رویکردها و مطالعاتی، سرانجام، منجر می ال شوند به اینکه ما تفاوت این انق بهای مدرن را از بابت تعارض مواضع ایدئولوژیکشان بنگریم: لیبرال، بورژوا، تمامیت گرا و به همین نحو. آنتونیو نگری پیشنهاد می کند به جای این نمادسازیها یا نشانهشناسیها بهتر است عنصر مشترکی را بیابیم که آن ها را به هم می پیونداند و در لوای توسعهی مترقی و تجلی مفهومی مشترک به نمایش می گذارد. این مفهوم مشترک را او «قدرت مؤسس» می داند. «قدرت مؤسس» عنصری است فعال و عملیکه میان همه ی انقالب های مدرن مشترک است وکلید مفهومی درک آن ها به شمار میرود. مفهوم قدرت مؤسس را میتوان ازطریق پراکسیسهای دموکراتیک انقالب های مدرن شناساییکرد و چارچوبهای سازمانی متفاوت آنها را باز نمود ، ال مانند مجالس تأسیسی در انق بهای آمریکایی و فرانسوی یا در روسیه. در این چارچوبها درمی یابیمکه قدرت مؤسس، در واقع، تجلی ارادهی مردمی است یا درستتر آنکه بگوییمکه قدرت تودهی مردم است. دموکراسی در اساس از مفهوم و پراکسیس قدرت مؤسس جدایی ناشدنی است. 41 آنچه در دوران جدید یا عصر مدرن پیش آمده و بحث برانگیخته است تفاوت و تعارض میان دو مفهوم قدرت مؤسس و قدرت تفویضی است. این دومی، در واقع ، قدرت استقراریافته است، مبتنی بر قانون اساسی رسمی و اقتدار مرکزی. درحالیکه «قدرت مؤسس» آغوش را به روی هر فراگرد انق می البی گشاید، درهایش را در برابر نیروهای دگرگونکننده و آرزوهای بی شمار تودهی مردم باز می کند ، قدرت تفویضی، انقالب را فرو می بندد و آن را به نظم بازمی گرداند. در ال همهی انق بهای مدرن دولت در تقابل با نیروهای دموکراتیک و انقسر البی 41. Negri, Antonio. Insurgencies. Constituent Power and the Modern State. Uni. of Minnesota. Minneapolis. London. 1999. Forword.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2