چند گفتار

قانون اساسی و مجلس مؤسسان ۱۲۱ آنتونیو نگری می خواهد خصلت ریشهای (رادیکال) بنیادهای قدرت مؤسس را درککند و گسترهی آثار آن را از دموکراسی تا حاکمیت، از سیاست تا دولت، از قدرت ( Power ، Potere ) به قوت (نیرو، Strength ، Potenza ) بفهمد. در یکک م، می ال خواهد دقیقا مفهوم قدرت مؤسس را بهعنوان مفهوم یک بحران ( Crisis ) بداند و بسنجد. نگری می گوید از منظر حقوقی قدرت مؤسس منشأ تولید هنجار های قانون اساسی است. این بدان معنی است که قدرتی به شمار می رود برای ساختن یک قانون اساسی و، به این اعتبار، هنجار های بنیادی سازمان دهی قدرت های دولت را تعیین می کند. به بیان دیگر، قدرتی است به منظور استقرار آرایش حقوقی تازهای در ارتباط با تنظیم روابط حقوقی در جامعه ای جدید. ازاینرو، قدرت مؤسس قانون الزم االجرای ملت است که از هیچجا سر برمی کشد و سلسله مراتب قدرت را سازماندهی می کند. این تعریف به نحوی افراطی متناقض است. چگونه ممکن است قدرتیکه از هیچجا برمی آید می تواند قانون را سازمان دهیکند؟ این تناقض درست بدین سبب که مطلق است ناپایدار هم هست؛ هم مطلق است و هم محدود کننده. این امر، در واقع، از خصوصیات منطق آن به حساب میآید. نگری مدام با مفهوم «قدرت مؤسس» ور می رود و ابعاد فرضیگونه گونی از آن می سازد و آنها را می شکافد. در یک جا قدرت مؤسس را برابر میگیرد با نماد انقالب و بیان و تجلی انقالب و در جایی دیگر رویکردی حقوقی به آن و « Potenza » را به ترتیب به « Power » و « Strength » برگردانده است. این هر دو واژه به طور معمول به انگلیسی به Power برگردانده می شوند. نگری اما می خواهد میان این دو تفاوت بگذارد. قدرت، ازنظر او، همواره به قدرت تفویضی اشاره دارد و اغلب به قدرتی ارجاع می دهد که به شکل دولت و نهاد های سیاسی آن متجلی می شوند. درحالی که قوت (یا توان یا نیرو)، یعنی Strength ، از اصل و از ریشه و بن نیرویی دموکراتیک استکه در آرزو و اشتیاق توده ی مردم سر برمیکشد و میخواهد وضع موجود را ازطریق دگرگونی اجتماعی و رو، البی کند. ازاین سیاسی انق قوت و توان ( Strength ) هسته ی اصلی مفهوم قدرت مؤسس به شمار میرود؛ نیرویی است مهارناپذیر که قدرت و نهادهایش را تولید می کند. قدرت مؤسس در اساس از قوت (نیرو و توان) تغذیه میشود. نگری مرتب تأکید می کند که نیرو و همچنین قدرت مؤسس به تحقق مشروطیت امکان میدهد، اما در ساختار و نهاد های آن محدود نمیماند (نک: نگری، یادداشتها ، ص .)۳۴۷

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2