انقالب را با انقالب باید شست ۱5۷ اعتراض. ورود جوانان به صحنه ی خیابان همچنان ادامه می یافت و مردم از خروش و خودجوشی و اعتراض بازنمی ایستادند.گرایش به سوی اعتراض روزبهروز بیشتر می شد و شمار زنان آزادی خواه در حرکت های خودانگیخته فزونی میگرفت. *** مردم ایران، سرانجام، در انتخابات حکومتی خرداد ۱۴۰۰ م هر باطل بر آنچهکه «نظام جمهوری اسالمی» نامیده میشد زدند. تودهی مردم خودانگیخته در این انتخابات شرکت نکرد. تنها اقلیتکوچکی پای صندوق رأی رفت. این «نظام»، که در پی انقالبی واپس گرا و ناسازگار با زمان سر برآورد و می رفت هستی تمدنی کهن و افتخارآمیز را به باد دهد، پیشتر در چند برهه و چند مرحله به چالش کشیده شده بود، اما با سماجتی کم مانند به حیات پریشان اندیش خود ادامه می داد و به آن می چسبید. سرانجام، جرقه ای باورنکردنی وجودش را چنان تکان داد که ضربهی مهلک نیستی را آزمود و در سراسر ایران از اعتبار افتاد و در برابر جهانیان بیش از همیشه بیآبرو و بی حیثیتگشت. در زیر می کوشم نکتههایی را در ارتباط با این پدیدهی آشفته و، به اعتباری، یکه و زهرآلود بنگارم. .۱ از همه مهمتر آن است ببینیم و بدانیم انقالب ۱۳5۷ چگونه شکلگرفت و به چه سبب توانستکامیاب شود.کسانیکه پدیدهی ۱۳5۷ را اتفاقی نادر و درخور پرهیز می دانند راه نظری و جامعه شناختی درستی را برنمی گزینند. به هر لحظه و هر مرحله از مسیر کوتاه مدت انقالب ۱۳5۷ که نگاه بیندازیم امروز و با تجربهی کنونی خیالی باطل سامان می گیرد که گویی می شد با یک حرکت متفاوت آن انقالب را باز داشت و درجا عقیم ساخت. چنین چیزی اما، به باور این قلم، موجه نمینماید. انقالب ۱۳5۷ ثمرهی مجموعهای از اندیشهها و رویدادهایی بوده است درهم تنیده و فرصت طلبانه در بستر تاریخ ایران. ازاینروستکه نمی توان به این انقالب درست نگریست، بی آنکه انقالب مشروطیت ایران را درست سنجید و سرشت و سرنوشت آن را درست درککرد.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2