۲۰6 چند گفتار ۴ . برای آنکه بتوان به ساختار شهروندی پیشرو و ال فراگیری دست یافت، زم است در مجلس مؤسسان حداقل به موارد زیر توجه داشت: الف) نخست باید تأکید داشت که شأن و کرامت انسان خدشه ناپذیر است. قدرت دولت موظف است به رعایت و حمایت از این اصل. ازاین گذشته، همه ی شهروندان نیز باید خود را در همین ارتباط مسئول بدانند. نکته اینجاستکه نه تنها دولت، یعنی مجموعه ی قدرت اجرایی، باید خود را پایبند بداند، بل همه ی شهروندان نیز باید مسئولیت خود را در این حوزه بپذیرند. همین نکته ی آخر استکه می تواند وجهی تازه از اجرای این اصل را به نمایش بگذارد. بنابراین، باید تأکید داشت که قوه ی اجرایی و همهی مردم، درمجموع، خود را به رعایت حقوق بشر متعهد میدانند و به آن همچون بنیاد جامعه های بشری می نگرند و استقرار صلح و عدالت را بر چنین پایههایی میطلبند. این نگرش، درضمن ، ایجاب می کند همهی قانونگذاریها باید با رعایت چنین اصلی به اجرا دربیایند. ب) هرکس، یعنی هر شهروندی، حق دارد شخصیت خود را آزادانه شکوفا سازد، بی آنکه به حقوق دیگران آسیب وارد سازد و نظم متکی بر قانون اساسی را خدشه دار سازد. پ ) هرکس حق دارد زندگی خود را، بهنحوی که میپسندد، سامان دهد. ازاینرو، آزادی زیستی فرد خدشه ناپذیر است. تنها به حکم قانون می توان در این زمینه وارد شد، آنهم به قصد پاسداری. قانون اساسی باید آزادزیستی را پاس بدارد و ارج بنهد. ت) همهی انسانها در برابر قانون برابرند. دولت باید برابری زنان و مردان را به اجرا درآورد. ث) هیچکس را نمیتوان بهعلت جنسیت یا خاستگاهش، نژادش، زبانش، موطنش، باورهایش، جهان بینی دینی یا سیاسیاش محروم ساخت یا بر دیگران مرجح ساخت. به همینسان، نمیتوان هیچکس را بهسبب معلولیتش از زیست و فعالیت اجتماعی محرومکرد.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2