تعریف و چارچوب قانون اساسی بن ا به یک استنباط و با توجه به فهم رایج و متعارف، قانون اساسی سندی است بنیادی که ساختار و کارکرد های نظام مدیریت یک کشور را تعیین و تنظیم می کند. این سند بنیادی و پایه، گرچه در مقیاس جهانی امری پذیرفته در نظر مردمان محسوب می شود و علی االصول همگان حضور چنین سندی را برای هر کشور ضروری میدانند، بااینحال، نوع رویکرد های هر سندی متفاوت است از سند دیگر. این تفاوت ها ناشی از زمینهها ی تاریخی، فرهنگی و سیاسی گوناگون اند و بیانگر وضعیت و شکل قدرت حاکم در هر کشور به شمار میروند. بدین ترتیب ، اکنون می توان گفت ما با پدیده ای جهان شمول سروکار داریم که در هر گوشهی جهان، یعنی در هر کشور-ملتی، بهگونه ای خاص و متأثر از شرایطی معین سر برمی کشد. سند قانون اساسی، در واقع، مهم ترین وضعیتها و مسائل مرتبط با هر کشور را سامان میدهد، اما همین امر نیز با پیچیدگیها و بغرنجی هایی دستبه گریبان میشود؛ آنچه «مهم ترین» به حساب می آید در همه جا یکسان نیست. هر دولتی نظم بنیادی خود را در گونه ای از قانون اساسی به نمایش می گذارد. در اینجا می کوشیم تعریف ها و نگرش های مختلفی را در ارتباط با چیستی قانون
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2