۴۴ چند گفتار به قصد زدودن اشتباهات و نقایص بهکار می افتند و به همکاری نظریه و عمل (تجربه) به سان معیار جستو جوی حقیقت سازماندهی میشوند، بیآنکه منافعی دیگر را مدنظر قرار دهند. یا رقابت در عرصه ی اقتصاد فقط وقتی دارای کارکرد می شودکه همکاری میان عرضه و تقاضا در حوزه ی قیمت گذاری آزادانه به کار گرفته شود و رقبای اقتصادی را وادار به قبول این امر بسازد و قواعد رقابت آزاد را بپذیرند. درست همین جاستکه بازار آزاد مبتنی بر یک چارچوب قاعده مند عمل می کند. رقبای اقتصادی ناچارند در چنین فضا و چارچوبی دست به فعالیت بزنند و از قواعد رقابت منصفانه پیرویکنند. نه فقط علم و اقتصاد بلکه سیاست هم نیازمند چارچوبی نهادینه است تا رقابت تبدیل به هرج ومرج نشود. ازاینرو، برای آنکه ساختار کارکردی سیاست در خدمت شهروندان قرار گیرد، رقابت باید مبتنی بر نظم سامان دهی شود. به همین سبب، اقدامات و پیش بینی ها و تدارکات متعددی اهمیت پیدا میکنند. تقسیمکار میان سطوح مختلف، تفکیک قوه ی قانونگذاری و قوه ی اجرایی، استقرار قوه ی قضایی مستقل (شامل قانون اساسی و حقوق اداری مبتنیبر دادرسی عادالنه در یک حوزه ی قضایی صاحب صالحیت) و همچنین حضور فضای عمومی فارغ از نظارت و سانسور همانقدر اهمیت دارد که حضور مجموعه ی مستقلی از رسانه های عمومی در جهت شکل دادن به افکار عمومی و برمالساختن فساد و نارساییها. این سه نظام در مقابل منطق سنتی قرار دارند. علم به اقلیت ها این امکان را می دهد که اکثریت را متقاعد کنند؛ یعنی حتی یک نفر می تواند اکثریت را مجاب کند. در عرصه ی اقتصاد آزاد حتی یک نوآور قادر است و این حق را دارد به مدد نوآوری هایش رقبا راکنار بزند، به نحویکه فشار رقابت سر بربکشد و همه را به پیروی از خود فرابخواند و نقش پیشرو و پیشا هنگ را به اجرا درآورد. در پهنه ی سیاست، برای نمونه، رجحان ها و امتیاز های اشرافیت کنار میرود، اما مجموعه ای دموکراتیک از انسان ها و افرادی قد علم میکنند که، ازنظر حقوقی ، با هم برابرند و همه فقط به اعتبار ارزش انسانی به رقابت
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2