کارل اشمیت و قانون اساسی کارل اشمیت اندیشگری استثنایی به شمار می رود. دورانی پرتالطم را به جان آموخت و محضر استادانی بزرگ همچون ماکس وبر را درککرده و فکرش را به تدریج بالنده و پرورده ساخته بوده است. این تصورکه او از آغاز سامان فکری بسته و درهمتافته ای داشته است درست نمی نماید. در ژوئیهی ۱۸۸۸ به دنیا آمد و در آوریل ۱۹۸5 درگذشت. حقوق دان بود و نظریه پرداز سیاسی. نوشته هایش بهگونه ای گسترده استفاده از قدرت سیاسی را مورد توجه قرار داده است. بههرحال، او را از نظریه پردازان محافظهکار برشمرده اند. انتقاد او از دموکراسی پارلمانی، لیبرالیسم و جهان وطنی توجه بسیار برانگیخته است. اشمیت هم در دوران وایمار مشاور حکومت بود و هم مشاور حزب نازی شد که به سال ۱۹۳۳ به آن پیوست. به باور بسیاری از تاریخ نگاران اندیشه، نقد صریح و بیپرده ی او از لیبرالیسم، حکومت ظاهری قانون و نهاد های سیاسی در مقیاس جهانی توانست در دوران پس از جنگ طیف وسیعی از متفکران را در حوزه های مختلف تحت تأثیر خود قرار دهد. نزدیکی او به حزب نازی موجب شده بود که مدت ها او را نادیده بگیرند. نوشته ها و ترجمه ی آثارش به خصوص به زبان انگلیسی است، اما به تدریج در محافل علمی و دانشگاهی توجه برانگیخت و از دههی ۱۹۸۰ او را در عرصهی فلسفه ی سیاسی و حقوق بحث انگیز ساخت و مطرحکرد.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2