225 اول – حق بحث تکامل در علوم طبیعی بنا بر معمول، در ضمن دو کلمه "علوم طبیعی" و علوم به معنای معیّنی که بین ما رایج است، تحصیل قوانین عمومی و یکسان در تغییرها و تبدیل های طبیعی مراد می کنند که مفاهیم "گذشته" و "آینده" در آن تأثیری نداشته باشد. به این معنی که مثال ربط بین دو وضع یعنی بین "پد یده" و علت آن همانست که بوده و همان نیز خواهد بود. به این قرار علوم طبیعی که قانونی ترین و دقیق ترین آن فیزیک و شیمی است همیشه با "حال" و آنچه در زمان "حال" است سر و کار دارد. مثال اندازه گرفتن "این" نیرو و تعیین "این" حرارت یا "این" ترکیب شیمیاوی یا "این " عکس العمل یا "این" طبقه بندی نباتات یا تحریک "این ران وزغ که همیشه قابل آزمایش است یا به تعبیر دیگر همیشه می تواند موضوع بحث خود را که تایید قانون عمومی و یکنواخت باشد آزمایش کند و در آزمایشگاه حاضر سازد. لیکن همین قدر که طبیعیات در باب فالن حیوان یا نبات متحجر وارد بحث شد و خواست آن را از لحاظ سنگواره به جانداران امروز مربوط کند یعنی از دایره تحقیقات در باب چند و چون موجود معین در زمان "حال" ٣۸5 بیرون رفت باید آن را علم به تکامل بنامیم و دیگر 385 so sein Feststellung
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2