22 تمثیل نتیجۀ (دُوَری) به دست می آید همان طور که فصول دُوَری و متناوب است و پس از طی قوس معیّنی می آیند و می روند... (و این روند در انسان نیز صادق است) همین دوره ها نیز در تاریخ تکرار می شوند، تیپ های تاریخی هم رجعت می کنند… و اگر چنین باشد باید قرون و عهدهایی که در آن ها رجعت واقع شده است نیز با هم مشابه باشند. اگر وضع تاریخی امروز همان طور است که در زمان مسیح یا در زمان پیامبر اکرم بوده پس باید خواه ناخواه رجعتی پدید آید و تمدّن هم تغییر کند و « دور» منتهی در مرحلۀ باالتر تکرار شود. سخنرانی استاد هوشیار در اوج شکوفایی تصوّر اومانیستی برای ادارۀ امور اجتماع از اهمّیّت ویژه ای برخوردار است و به خصوص هنگامی که با تهوّری که خاص مؤمنان است تجدید حیات الزامی تمدّن و دور جدید در حیات آدمی را با ظهور مربّیان آسمانی از ایران مترادف دانسته و با دیدی وسیع و آینده نگر که از حد دانش های زمان فراتر می باشد خطوط آینده را ترسیم میکند. دکتر هوشیار در یکی دیگر از سخنرانی هایش در کانون هدایت افکار پس از اشاره به ظهور و سقوط تمدّن ها مسئله را به دوگانگی شهر و ده در مرحلۀ تمدّن ما رسانده میگوید: ...پس از هر ده نشینی شهرنشینی است و بی حاصلی. شهرهای بزرگ یک تا چند میلیونی که همه از سنگ و سیمان ساخته شده نشانۀ تمدّن است، نهایت است در مرحلۀ تمدّن شهرهای بزرگ که مانند پارازیت خون دهات و نقاط دیگر کشور را می مکند و حتّی نمی گذارند به آن ها فرهنگ و مدرسه (درخور احتیاج آن ها) برسد. در زمان تمدّن ها همه می خواهند همه جا و همه کس را متّحدالشکل کنند. در مرحلۀ تمدّن شهرهای بزرگ پ روپاگاندا می کنند. فقط پ روپاگاندا می کنند در برابر شهرها همه جای دیگر ده است همه جا سر به سر روستاست و همه جا را تحت کلمۀ province می ُآورند و دیگران را (پِرو نسیال) یعنی دهاتی می خوانند و خیال می کنند زمانی به آن ها کمک می کنند که آن ها را از کشاورزی به کارگری سوق دهند یا اینکه کشاورز را کارگر و عمله بدانند یعنی متّحدالشکل کنند و ُتحت یک کل بیاورند. چنان که می دانیم ر م تمدّن متعلّق به فرهنگ یونان بود.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2