249 حیوانات به طریق اولی – در این مورد انتقاد درست "فون ویسنر" در خور تکرار است که می گوید: در ارتقاء گیاه یا جانور عموما تنوعی مشهود است که به مرور پیدا شده، چنان که در گیاه ریشهای، ساقهای، برگی، برگ گلی و میله ای پدیدار می شود. تصور انسان سطحی ممکن است به این فرض غلط برسد که شاید اساس تشکیل نبات یا حیوان که نطفه و اجزای آن باشد کامال یکنواخت و از اجزاء متجانس مرکبست لیکن هر گاه انسان به این تصور برسد که چگونه از موجودی که در ظاهر و شاید در شیشه تجربه شیمیا گر یکنواخت بهنظر میرسد بدون تخلف و همیشه، موجود ی پدید می آید که متوالیا متنوع میگردد و چنان مدغم است که حتی هر یک از اجزاء و اعضای آن برای خود وحدتی است، آنوقت دست از زودباوری برمیدارد و نمیپندارد که نطفه در ساختمان خود یکنواخت و چنانکه گفته اند قطرهای آبست. اگر توانستند این راز سربه مهر خلقت را با وسایل دقیق روی میز آزمایشگاه بگشایند آنوقت ملتفت خواهند شد که دانه گندم بیشک ساختمان 4٣١ متنوع و پرتعیّنی دارد که به مرور به فعلیت میرسد و در حین تکامل فردی در پیش دیده ما جلوه گری می کند. امروز در تحقیقات راجع به حرکات درون نطفه 4٣۲ و در معمای سربسته سلول و حتی "پروتوپالسم" 4٣٣ به حدی پیشرفت کرده و نتایجی بهدست آورده اند که دیگر نمی توان مانند زمان عالم طبیعی دان "دوبر" 4٣4 و 431 structure 432 caryocinèse 433 protoplasma 434 De Baer
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2