ِ ِمقدمه فرهاد در سال ۱۳۲۲ در خانواده ای از طبقه ی متوسط به دنیا آمد. پدرش کاردار وزارت خارجه ی ایران در کشورهای عربی بود. فرهاد در نهسالگی ِویلن س لی گیرش آمده بود و با آن تمرین میکرد. یک بار مادرش از سروصدای ِتمرین موسیقی فرهاد کالفه شد و ویلنس ل را خرد کرد. این از تلخترین خاطرات فرهاد است که چندین بار درباره اش صحبت کرده، اما ی بی ال عشقوع قه حد فرهاد به مادرش زبانزد اطرافیان بود و او سال های آخر عمر مادرش با اشتیاق و محبت زیاد به او رسیدگی میکرد. بااینکه فرهاد از کودکی بسیار حساس بود، ولی جسارت خاصی هم داشت و از همان نوجوانی انگار بنا نبودکه مسیر سرراست و متدا ولی را پیش بگیرد. در جوانی با چند دوست ارمنی همراه شد و اولین تجربه های اجرا روی صحنه با آن ها و در گروه « چهار بچهجن» اتفاق افتاد. فرهاد خیلی زود پس از تجربیاتی کوتاه مدت باگروه های این چنینی، در سال ۱۳۴۳ بهگروه «بلککتس» پیوست و به دلیل توانایی قابل توجهش در خوانندگی و نوازندگی پیانو، جایگاه شاخصی در میان اینگروه ها و عالقه مندان این جنس موسیقی پیداکرد. از اوایل دههی ۱۳۴۰ گروه هایی در ایران شکل گرفتند که به آنها «گروههای بیت» یا «بیت بند»های ایرانی می گویند. از اولین گروه های این جریان
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2