ِ بخش ِاول: ِسرآغاز چگونه فرهاد شمایل مهمی در موسیقی معاصر ایران شد؟ شاید این پرسش برای برخی دیگر هم پیش آمده و پاسخ دقیق و کاملی برای آن پیدا نکرده اند. به هرحال ، برای من این پرسش آغازگر ماجرایی طوالنی و پر از اتفاق بود. مرور و بررسی زندگی و هنر چهره های شاخص موسیقی عامه پسند جذابیت های خاص خود را دارد، اما درمورد نمونه های نادری مثل فرهاد مسئلهکمی متفاوت است. برای منکه بخش عمده ی سال های جوانی موسیقی عامه پسند غربی گوش کرده بودم و اسطوره ها و افسانه های بسیاری از فرهنگ آ مریکایی و انگلیسی در هدفونم خوانده و نواخته بودند، پذیرفتن اینکه خواننده ای با آثاری اغلب ساخته و سروده ی دیگران این گونه شاخص و محبوب بشود سخت بود. اغلب هنرمندانی که در قرن اخیر جایگاه شاخصی در فرهنگ عام پیدا کردند مسیر متفاوتی طی کرده اند و فرهاد در فرهنگ ایران پدیده ای یگانه است. محبوبیت و مقبولیت او با دیگر چهره های موسیقی پاپ فرق دارد و همین ماجرا راکمی پیچیده میکند. در فرهنگ موسیقی عامه پسند معاصر، هنرمندیکه تبدیل به «اسطوره» میشود معموال چند ویژگی خاص و مهم دارد: اول اینکه غالبا خودش «سانگ رایتر» یا «ترانهساز» 1 است، یعنی هنرمند خود به شخصه میسازد، میسراید، مینوازد و 1. سانگرایتر ( Songwriter ) در فرهنگ موسیقی غربی عنوان مؤ لفی است که ترانه و ملودی را
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2