۳۴ خواب فرهاد در بیداری درامز (جاز) و گیتار آکوستیک به « رادیوتهران» شروع به اجرای ترانههای به اصطالح «نشاط انگیز» کردند. 9 ترانه ی نشاط انگیز در واقع همان موسیقی پاپ بود. تا سال ها، حداقل تا اواخر دههی ۱۳۳۰ ، به ترانه های فارسی که با ادوات و سازهای متدا ول موسیقی راک اجرا می شد ترانهی نشاطانگیز می گفتند و ویگن را هم ظاهرا در رستوران ها و کافهها به عنوان خوانندهی ترانه های نشاط انگیز معرفی می کردند و بعد اصطالح «جاز» جایگزین شد. 10 به مرور و در دههی ۱۹6۰ ، اصط « الح موسیقی پاپ» به طورکلی درمورد تمامی موسیقی های مردم پسندی که اغلب با سازهای مدرن مثل گیتار الکتریک، کیبورد، درامز و گیتار بی س اجرا میشدند به کار برده شد. این موسیقی ها فرمی ساده داشتند و کوتاه بودند. البته در تعریف اینکه موسیقی پاپ چیست اختالف نظرها بسیار است و به قول روی شوکر، 11 «موسیقی مردم پسند را نمی توان به صورتی سرراست و دقیق تعریف و مشخصکرد». 12 اما، به هرروی ، بسیاری از محققان و منتقدان و حتی موسیقی دانان تالشکرده اند، هرکدام به نحوی، این موسیقی را توضیح بدهند. آنچه در دهههای ۱۹6۰ و ۱۹۷۰ به عنوان موسیقی پاپ شناخته می شد از منظر سبکی و جزئیات موسیقایی اغلب همان موسیقی راک و راک اندرول بودکه بخش عمدهی آن متأ ثر از موسیقی بلوز شکل گرفت. در ادامه، تعاریف گستردهتر و بحث ها هم پیچیده تر شد، تا آنجا که چگونگی تعریف موسیقی پاپیوالر بدل به بحثی دامنهدار شد . اما موسیقی عامه پسندیکه در ایران و مشخصا بعد از ویگن و در دهه ی ۱۳۴۰ متداول شد متأ ثر از همان موسیقی راک اولیه بود؛ یعنی همان 9 . محمدرضا فیاض ( )۱۳۹۴ تا بردمیدن گلها: مطالعه ی جامعه شناختی موسیقی در ایران از سپیده دم تجدد تا ۱۳۳۴ . تهران: سوره مهر، ص ،۱۷۲ به نقل از هوشنگ جاوید ( )۱۳۸۸ موسیقی-رسانه ، تهران: طرح آینده. 10 . در فیلم بی ستاره ه ا )۱۳۳۸ ( ، ساخته ی خسرو پرویزی، صحنه ای هست که در رستوران از عطاءالله خرم و ویگن دعوت می شود تا برای اجرای «ترانهی نشاط انگیز» روی صحنه بیایند؛ یعنی حداقل تا این مقطع این موسیقی در فضای عمومی به «ترانهی نشاط انگیز» معروف بود. 11. Roy Shuker 12 . روی شوکر ( )۱۳۸۴ شناخت موسیقی مردمپسند . ترجمه ی محسن الهامیان، تهران: ماهور، ص .۲۲
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2