۵۰ خواب فرهاد در بیداری خودش اول باید روی صحنه های کوچک کافهها می خواند و بعد اگر توانایی اش اثبات می شد، به رستوران های مشهور و کاباره ها و برنامههای تلویزیونی و استودیوها راه پیدا می کرد. بین اولینبار رویصحنهرفتن تا اولین بار داخل استودیو رفتن، برای ضبط ترانه ی اورجینال، فاصلهی زمانی زیادی وجود داشت. اگر هنوز خواننده ها و ترانه های موسیقی پاپ دههی ۱۳۵۰ گوش نواز و صاحب احترام اند، به این خاطر است که حتی بدترینها هم اول در اجرای زنده توانایی و قدرت خوانندگی خود را اثباتکرده بودند. بله، فرهاد و بلککتس از همان روز اول با اجرایی برنامه ریزی نشده و بداهه همکاری شان را آغاز کردند. فرهاد به خواست دوستی رفته بود تا شهبال را ببیند و از شهبال پرسیده بود: «چه ترانه هایی اجرا میکنید؟» شهبال از بیتلز و جیمز براون و ری چارلز صحبت کرده بود. و فرهاد خیلی جوان، که در همان مقطع زمانی با موسیقی این هنرمندان سر میکرد، هیجان زده شده و پرسیده بود: «اخیرا مشغول تمرین کدام قطعه هستید؟» و شهبال گفته بود «چه گفتم؟» 2 از ری چارلز. فرهاد که خودش به تازگی خط پیانوی این ترانه را گوشی پیدا کرده بود پشت پیانو نشسته و شروع کرده بود به نواختن دور ریتمیک (گروو) درخشان این قطعه و شهبال هم پشت درامز نشسته و شروع به نواختن کرده بود. چه آغاز درخشانی برای همکاری دو چهرهی برجسته ال شهبال ی موسیقی پاپ ایران! احتما و فرهاد در آن زمان، یعنی حدود ۱۳۴۴ ، نمی دانستند در حال شکل دادن برش مهمی از تاریخ موسیقی پاپ ایران هستند. (بلک کتس اسفند ۱۳۴۳ یا فروردین ۱۳۴۴ در شیراز تشکیل شد. مجلهی جوانان امروز در مهر ۱۳۴۵ با اعضای بلک کتس گفت وگویی کرد و در مقدمه ی این گزارش نوشته شده: «تاریخ کارشان از یک سال و نیم پیش است.» 3 فرهاد اوایل کار با گروه نبوده و خودش در مصاحبه با رادیو بی بی سی می گوید سال ۱۳۴۳ فعالیت حرفهای اش را آغاز 2. “What’d I Say?” (1959) 3 . «غوغاگر، آشوبگر، گربه های سیاهی که شور می آفرینند»، العات اط جوانان ، شمارهی ،۲ ۱۱ مهر ۱۳۴۵ ، صص .۱۷-۱6
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2