بخش سوم: خواب ۷۳ «چه گفتم؟» اولین ترانه ای بود که فرهاد با بلک کتس نواخت. سرخوشی جذابی در این ترانه بود که به داستان خلق آن بازمی گردد. در واقع، ری چارلز این قطعه را «ناگزیر» به شکل بداهه ساخته بود، یا حداقل اولین بار بداهه و بدون تمرین اجرایش کرده بود. ۱۹۵۸ ، زمانی که ری ۲۸ ساله بود، در یکی از اجراهایش در پنسیلوانیا اتفاق عجیبی افتاد. وقتی گروه به پایان فهرست ترانه هایش رسید، هنوز دوازده دقیقه از تعهدشان باقی مانده بود. اینجا بود که موسیقی گاسپل ایده ای را در ذهن ری چارلز شکل داد. او برای پرکردن این دقایق ناگهان گروو جذابی را آغاز کرد و گروه تنها با نواختن آکورد او را همراهی کردند. و بهاین ترتیب بود که «چه گفتم؟» به شکل بداهه خلق شد. از نکات مهم این آهنگ حسو حال زنده ای بود که با خلق بداهه ی آن و همراهی مخاطب شکلگرفت. این حس وحال آن قدر برای ری چارلز مهم شد که حتی وقتی در استودیو آن را اجرا می کرد سعی کرد همان حس وحال اجرای زنده را حفظ کند. از این قطعه به عنوان یکی از ریشه های موسیقی سول هم یاد شده است. ری چارلز در استودیو موفق شد اتفاقی را که در اجرای زنده ی این ترانه رخ داده بود بازسازی کند، بهاین ترتیب که گروه کُر نقش مخاطبی را بازی کرد که در اجرای زنده به مجری موسیقی واکنش نشان داده بود. همانطور که گفتیم، این فرم اجرا در موسیقی گاسپل ریشه داشت، جایی که حضار در کلیسا بهشکل سؤال وجواب موسیقایی اجرای موسیقی را همراهی می کردند، به خصوص کلیساهای مخصو ص آفریقاییآمریکایی های آن دوره که حضار همگی همراهیکننده ی تصنیف های روحانی کلیسا بودند. این حال وهوا همان چیزی بود که روح موسیقی سول را ساخت، طوریکه سال ها بعد مایکل جکسون هم متأثر از موسیقی سول و اسطوره هایی مثل جیمز براون موسیقی خودش را قوام بخشید و اگر دقت کرده باشید در یکی از موفقترین ترانههای مایکل جکسون، « ما برای آنها مهم نیستیم»، 19 فرم قطعه براساس همین س ؤ ال و جواب میان خواننده با گروه کُر شکل گرفته است. ازسوی دیگر، در 19. “They Don’t Care About Us” (1994)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2