بخش سوم: خواب ۷۹ آفریقایی آمریکایی ها باز کند. رنگین پوستان آمریکایی، به رغم نقش مهمشان، عایدی چندانی از بازار پررونق موسیقی نداشتند. چِس رکوردز چهرههای شاخصی از شیکاگوبلوز و موسیقی راک اندرول مثل هاولین ولف، 31 مادی واترز، 32 چاک بری، 33 بادی گای 34 و... را معرفی کرد، اما ظاهرا در رقابت با نفوذ سفیدپوست ها شکست خورد. اما موتون با آن روایت خاص و امضادارش از موسیقی سول دههی ۱۹6۰ و دهه ی ۱۹۷۰ و با معرفی ستاره هایی همچون استیوی واندر، 35 ماروین گی 36 و مایکل جکسون موفق بود و تا سال ها سرپا ماند. آهنگ «هفت اتاق خالی» هم از آثار موفق این استودیو بود و گروه فور تاپس، با لحن خوشحال و سرخوش موسیقی سول، آن را می خواند، اما نحوه ی اجرای فرهاد، از این ترانه عاشقانه ای سیاه و ترسناک ساخته است. خوشبختانه ویدئوی آن در یوتوب موجود است. اگر دقت کنید، فریادهای فرهاد، به خصوص در بخش دوم ترانه، جدا از تغییر و تفاوتی که در قیاس با اجرای اصلی ترانه به وجود آورده، تأکید زیادی بر تلخی این ترانه ی عاشقانه با موضوع جدایی دارد. «هفت اتاق خالی» یکی از معدود ترانه های با ریتم تند و به اصطالح رقصی استکه فرهاد خواند و ظاهرا از کارهایی نبود که بخواهد آن را ضبط استودیوییکند. در همان اجرا «به روحم باور دارم» را هم می خواند، که عاشقانهای تندو تیز است. «به روحم باور دارم» ترانه ی عاشقانه ی تلخی دربارهی خیانت و جدایی است و راوی ترانه معشوقه اش را ترککرده، چون متوجه شده که او بهکس دیگری عالقه مند است. در همان اجرای بلککتس در استودیوی تلویزیون ملی «دلقکت رو همین روزا از دست میدی»، 37 کار دیگری از ری چارلز ، را بازخوانی می کند. این ترانه نیز از دید شخصیتی روایت می شود که بذله گوست و معشوق یا 31. Howlin' Wolf 32. Muddy Waters 33. Chuck Berry 34. Buddy Guy 35. Stevie Wonder 36. Marvin Gaye 37. “You’re Just About To Lose Your Clown” (1966)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2