بخش سوم: خواب ۸۷ ِ ِترانه ِِِهایی ِاز ِبیتلز بیتلز ، پدیدهی رؤ یایی موسیقی عامه پسند دنیا، روزگاری در ایران هم محبوبیت عجیبی داشت و اعضای آن تمام دههی ۱۳۴۰ ِپای ثابت صفحات هنری و مُد و لباس روزنامه ، الت بودند ها و مج پدیده ای که از فصلنامهی رادیکالی مثل مجله ی موسیقی الت تینیجری هم چون تا مج اطالعات بانوان ، اطالعات جوانان ، زن روز و... از آن مینوشتند. ماجراها و خبرسازیهای اعضای بیتلز بهکنار، هر حرکتی حتی ازجانب معشوقه ها و همسرانشان در ایران سوژهی خبری بود. تغییری کوچک در شیوهی اص ح ال موی سر هرکدام از اعضای گروه یا زوج هایشان خبری مفصل در فضای مطبوعاتی ایران بود. اغلب ترانه هایشان، به انگلیسی و فارسی، در مجالت ایرانی چاپ میشد و حتی نت این ترانه ها هم در این مجله ها منتشر میشد. روند شناخت مردم ایران از بیتلز، یا در واقع آرک شهرت آنها در ایران، یکی از عجیب ترین داستانهای موسیقی پاپ در ایران است. شهرت بیحد بیتلز در دههی ۱۳۴۰ و اوایل دههی ۱۳۵۰ خیلی ها را خواننده و نوازنده کرد. بسیاری از جوانان ایرانی در اوایل دههی ۱۳۴۰ به عشق بیتلز گیتار به دست گرفتند و گروه به راه انداختند، تا مثل آنها مشهور شوند. بیتلز آن قدر در ایران محبوبیت داشت که مجالت ایرانی به طور اختصاصی با اعضای آن مصاحبه میکردند. حتی پل مک کارتنی 49 و همسرش به ایران آمدند، به اصفهان و سی وسه پل رفتند و قلیا ن هم کشیدند! اما شهرت افسانهای بیتلز در ایران به مرور چنان فروکش کرد که شاید این روزها کمتر کسی از بطن جامعه آنها را بشناسد؛ این در حالی است که امروزه در بزرگ ترین رویدادهای ورزشی، مثل المپیک و جام های جهانی، ترانههای بیتلز خوانده میشود. آنها به مرورزمان در جهان افسانهایتر شدند، ولی در ایران بر عکسش اتفاق افتاد. بههرروی، بیتلز در دههی ،۱۳۴۰ همپای ویگن و الهه و عارف، شهرت داشت. در آن غوغای دانسینگها و رستورانها و، به قول شهیار قنبری، 49. Paul McCartney
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2