بخش سوم: خواب ۸۹ بودند و به شکوه فروتنانه ی او پشت پیانو یا در حال گیتار نواختن خیره شده بودند. او به چشمان آنها خیره میشد تا تأ ثیر کارش را بر چهرهی آنها ببیند، چشم هاییکه در دو دههی گذشته خیلی کم دیده بود و نماند که ببیند آن چشم ها حاال از هزاران به صدهزاران رسیدهاند و صاحبانشان چگونه در ذهن با تجسم صورت جدی و مهربان فرهاد موسیقی او را گوش میکنند، سیاه پوشی با موهای سپید که پشت پیانو نشسته و دارد برای آنها جاودانگی میآفریند. آ گهی تبلیغاتی اجرای فرهاد درکابارهی میامی. اطالعات ، شمارهی ۲۰ ،۱۴۰6۸ فروردین .۱۳۵۲
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2