115 1350 و 1340 های تحوالت موسیقی ایران در دهه تر گرایش های فهمیده دان تبدیل به ژانری از موسیقی پاپ ایرانی شد. موسیقی ها از محبوبیت این موسیقی ترکیبی ناراحت شدند و آن ِ داران سنتی و طرف های غربی انداختند و ــ بدون هیچ توضیحی ی تقصیر را بهگردنگرایش همه ــ موسیقی جَز را منبع انحراف و فساد معرفی کردند و آن را مقصر دانستند. های رقص غربی «جَز» شناخته های پاپ و آهنگ بنابه دالیلی، تمام آهنگ ی چیستی موسیقی ی سوءتفاهمی اساسی درباره دهنده شد، که البته نشان می جَز بود. مروجان اصالت و خلوص موسیقی سنتی «داوود پیرنیا» را قهرمان خود ی ای برنامه یافتند؛ مردی اصیل با دانش موسیقایی چشمگیر، که مجموعه را وقف موسیقی اصیل بومی کرد. این برنامه را رادیویی ساخت و آن های ی «گل کردند. برنامه بهترین نوازندگان موسیقیکالسیک ایرانی اجرا می هایی هفتگی را از رادیو-تهران پخش رنگارنگ»، نزدیک دو دهه، اجرا ها» معروف بود. در کنار این برنامه، ی «گُل کرد که بین مردم به برنامه می ی دیگر هم با محتوای مشابه داران پَروپاقرصی داشت، دو برنامه که طرف شد که عمدتا اجراهای های جاویدان» و «برگ سبز» اجرا می های «گل به نام های رادیویی فقط به موسیقی دست بود. این برنامه نوازی نوازندگان چیره تک های دان های جدید از موسیقی پرداخت، اما شامل آهنگ اصیل شهری می شد. این برجسته ــ که فاقد تأثیرپذیری از موسیقی غربی بودند ــ هم می ها در امتداد «تصنیف»های اوایل قرن بیستم بودند، اما در آن زمان قطعه های پیشین، که شدند و برخالف اشعار تصنیف عموما «ترانه» نامیده می ۱۳۵۰ و ۱۳۴۰ های های دهه سیاسی داشتند، ترانه - های اجتماعی غالبا پیام سرودند، یا از اشعار ها را می منحصرا عاشقانه بودند که یا شاعران معاصر آن شد. کالسیک برگرفته می ی تالش برای حفظ و ارتقای موسیقی ملی را دو نهاد دولتی، یعنی وظیفه وزارت فرهنگ و هنر و تلویزیون ملی ایران، به عهدهگرفته بودند. وزارتخانه تعدادی ارکستر با ترکیبی از سازهای ایرانی و غربی ایجاد کرده بود. این
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2