119 1350 و 1340 های تحوالت موسیقی ایران در دهه شد. در وزارت فرهنگ و هنر ایران نگهداری می ی تعزیه باعث شد تا درباره ۱۳۴۶ تحقیقات من و امین بنانی در سال ای برای احیای آن ایجاد شود. هم وزارت فرهنگ و هنر،که در انگیزه و عالقه سفرهای داخل کشور به ما کمک کرده بود، و هم سازمان رادیو-تلویزیون، کرد، متوجه اهمیت این سنت نمایشی که فعاالنه موسیقی بومی را تبلیغ می ی شیراز در سال اش اجرای تعزیه در جشنواره ترین نتیجه نظیر شدند و مهم بی رسد پس از انقالب رو شد. به نظر می بود که با استقبال زیادی روبه ۱۳۵۶ کارآمدن جمهوری اسالمی، تعزیه یکی از اشکال تئاتر همراه با و روی ۱۳۵۷ موسیقی شدهکه مورد تأیید رژیم قرار گرفته است. موسیقی کالسیک غربی ی موسیقی کالسیک غربی، هم وزارت فرهنگ و هنر و هم در حوزه سازمان رادیو-تلویزیون ملی ایران با چنان سرعتی فعال شده بودند که در ی برخی از شهرهای بزرگ اروپا به اندازه تهران تقریبا به ۱۳۵۰ ی اواخر دهه های موسیقی تبدیل شده بود. تکمیل «تاالر رودکی» در سال مرکز فعالیت هم رونق چشمگیری در زندگی موسیقایی پایتخت ایجاد کرد. این ۱۳۴۶ صندلی ساخته شده بود و ۱۲۰۰ تاالر سالن اپرایکوچکی بودکه با ظرفیت ای بزرگ بودکه برای اجراهای اپرایی متوسط ی آن به اندازه ی صحنه محوطه گرفت. حقوق جای می مناسب بود و یک ارکستر سمفونیک هم در آن اداری تاالر رودکی به وزارت فرهنگ و هنر واگذار شد. تقریبا در همان زمان وزارتخانه گروهی برای اپرا و گروهی دیگر برای باله تأسیس کرده بود. فصل اپرا در تهران، شامل تولید حداقل هشت اپرا در ۱۳۵۰ ی اواسط دهه ی زمانی حدود هشت ماه (از مهر تا اردیبهشت)، بود. رپرتوار استاندارد بازه
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2