132 ی حاضر گذشته های با مدیران آکادمی 2 محل بلندآوازه. در دهلی نو برای دیدن تاج 1 به آگرا مختلف موسیقی مالقات کردم و به تعدادی کنسرت دعوت شدم. سپس پرواز کردم؛ شهری بسیار پرازدحام و فقرزدهکه اکنون بیشتر 3 سمت بمبئی به شود. در آنجا، سرکنسول ایران،که از قبل ، شناخته می 4 با نام درستش، مومبای از دیدار من مطلع شده بود، لطف کرد و یک گردهمایی عصرانه در محل های موسیقی محلی هم به آن دعوت اقامتش ترتیب داد که تعدادی از چهره شده بودند. ارتباطیکه من با نوازندگان در دهلی نو و بمبئی برقرار کردم برای هموارکردن راه برای شرکت بسیاری از نوازندگان سرشناس هند شمالی در جشنواره بسیار ثمربخش بود. پرواز کردم. در آنجا 5 چهار روز در بمبئی ماندم و از آنجا به شهر مَدرَس ی با آکادمی موسیقی تماس گرفتم و مدیر آن بسیار استقبال کرد. با تجربه تحصیالتم در یو.سی.اِل.اِی و شرکت در گروه مطالعاتی هند جنوبی در آنجا ایکه در مَدرَس شنیدم با موسیقی شمال هند،که در دهلی دانستم موسیقی می نو یا بمبئی شنیده بودم، کامال متفاوت است و نظامی موسیقایی با ظرافت ی تماسیکه با مؤسسات بیشتر و حتی پیچیدگی ریتمیک بیشتری دارد. نتیجه 6 ی تئاتر همراه با رقص کتکالی موسیقی در شهر مَدرَس برقرار کردم برنامه ترین در جشن هنر شیراز در سال بعدش بود که ثابت کرد یکی از برجسته های تئاتری بود که تا آن زمان در ایران برگزار شده بود. مقصد بعدی نمایش بود که تنها دو روز در آنجا 7 من، پس از چهار روز اقامت در مَدرَس، کلکته ماندم. از سطح فقری که در کلکته دیدم عمیقا متأثر شدم. در بدو ورود، از 1. Agra 2. New Delhi 3. Bombay 4. Mumbai 5. Madras 6. Katkali 7. Calcutta
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2