187 افراد استثنایی کرد و پدرم، که از جمشید در دوران جوانی در وزارت دارایی کار می مقامات عالی وزارت بود، موقعیت مناسبی برای او پیدا کرد. در اواخر عنوان منشی ای که داشت، به دلیل نَسب و روابط اشرافی اش، به سالگی چهل ارشد شاهزاده عبدالرضا، یکی دیگر از برادران شاه، منصوب شد. او همچنین های غیرنظامی پادشاه بودکه جزو مناصب معتبر و بانفوذ بود، یکی از آجودان گرفت. گونه حقوق یا پاداش قابل توجهی به آن تعلق نمی اما هیچ بخشی از ۱۳۵۰ ی ویژه در دهه ها و به بیشتر ایرانیان ثروتمند در طول سال های خارج از کشورگذاشته بودند. تا جاییکه من هایشان را در بانک دارایی دانم، جمشید هرگز اینکار را نکرده بود. اگرچه او گاهی اوقات به خارج می زادگان ایرانی، کرد، برخالف بسیاری از بزرگان و اشراف از کشور سفر می تر تر و مطلوب جا راحت برد. برای او هیچ از این سفرها لذت خاصی نمی ای توانست در میان خانواده و دوستانش زندگی از تهران نبود؛ جایی که می مجلل و خوش داشته باشد. های متعدد برای دیدار سبب دعوت جمشید و همسرش به ۱۳۵۷ در پاییز دوستان و اقوامشان در آمریکا، در اوایل آبان تهران را برای سفری دوماهه ترک ماه همان سال شتاب و وسعت یافته کردند. در این میان، انقالبی که در دی ها پس از سفر به آمریکا و در راه بازگشت به ایران، بود دیگر خاموش نشد. آن طور پیوسته حکایت از بدترشدن به فرانسه رفتند. از آنجا که اخبار ایران به ها تصمیمگرفتند در پاریس بمانند تا ببینند اوضاع چگونه اوضاع داشت، آن اش را رها محمدرضاشاه پادشاهی ۱۳۵۷ دی ۲۶ پیش خواهد رفت. در الله خمینی از تبعید بازگشت و بهمن، آیت ۱۲ کرد و دو هفته بعد از آن، در عنوان رهبر انقالب ی مردمی، که در آن مرحله از او به با استقبال پیروزمندانه ای کردند، مواجه شد؛ انقالبیکه او در آن هیچ مشارکت فیزیکی حمایت می نداشت. جمشید معتقد بود که نباید دلیلی برای ترس از بازگشت به خانه و اش داشته باشد. با این حال، سایر ایرانیان در پاریس بازگشت او کاشانه
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2