217 افراد استثنایی منتشر شده بود. در این آگهی عنوان شده آیریش تایمزی ایرلندی روزنامه شود، زودی خالی می بود کرسی موسیقی در کالج ترینیتی دانشگاه دوبلین به بازنشسته خواهد شد. این آگهی ۱۹۸۲ زیرا استاد فعلی در پایان تابستان های شغلی و های متقاضیان احتمالی و مسئولیت نیازها و صالحیت پیش ی درخواست را مشخص کرده بود. او بسیار پافشاری کرد که زمان و نحوه دانستم برای این کار درخواست بدهم، اما من تردید داشتم، زیرا بعید می ای در کشوری کوچک یک فرد خارجی را برای کرسی دانشگاهی برجسته معتبر منصوبکند. معتقد بودمکه این آگهی صوری است و احتماال ترینیتی از قبل نامزدی بومی را برای این سِمت انتخاب کرده است. جان با این المللی ی بین ایده مخالف بود و به من اطمینان داد که ترینیتی یک مجموعه است و مطمئن استکه به من توجهی جدی خواهد شد. بنابراین، به لطف عنوان استاد موسیقی ی حمایتی او بود که به نامه راهنمایی و بعدا توصیه ی موسیقی به دوبلین آمدم. حاال که در حال نوشتن ترینیتی و رئیس دانشکده سال استکه در ایرلند، هم در شمال و هم در ۳۴ این سطور هستم، حدود ی کنم. تحصیالت عالی همسرم و نهایتا حرفه ام و می جنوب، زندگی کرده آکادمیک او، تولد پسرمان ــ رابرت ــ و آرامش و خوشبختی ما سه نفر در ایرلند، همگی از پیامدهای دوستی و حمایت جان بلکینگ بوده است. کردم، بسیار قدردان در طول سه سالی که در بلفاست زندگی می مکان مان با جان بودم. از اینکه نقل وگوهای سرزنده دیدارهای روزانه وگفت کیلومتر بین ما ۱۵۰ باعث شده بود حدود ۱۹۸۲ به دوبلین در سپتامبر فاصله بیفتد ناراحت بودم. از همین رو، تصمیم گرفتم برای دیدار با او حداقل ماهی یک بار تا بلفاست رانندگیکنم و جان همگهگاهی به مالقات مان در آمد. یک بار هم سمیناری برای دانشجویان موسیقی ما در دوبلین می 1 موزیکالیته» ی «بای کالج ترینیتی برای او ترتیب دادم. سخنرانی او درباره های اخیرش بود. یکی از موضوعات مهم در تحقیقات و نوشته 1. bi-musicality
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2