246 ی حاضر گذشته گذشت، دپارتمان موسیقی آن در یک ساختمان موسیقی مجهز جدید می ها قرار داشت و درست در کنار یک تئاتر زیبا قرار گرفته بودکه برایکنسرت و همچنین برای سایر رویدادهای فرهنگی، که به سالنی بزرگ نیاز داشت، شد. در زمان انتصاب من دپارتمان نوزده عضو آکادمیک از آن استفاده می ی یک کتابدار و یک دبیر اجرایی. از همان عالوه وقت داشت، به تمام ابتدا مشخص بود که کادر علمی دپارتمان به دو گروه متضاد تقسیم شده اجبار با یکدیگر است. خصومت بین اعضای دو گروه محسوس بود و به آنکه من در آنجا منصوب شوم، الزم بود که گروه کردند. برای صحبت می کردند. بنابراین، از آنجا تر، که جولین نیز به آن تعلق داشت، قبولم می بزرگ که من انتخاب اکثریت بودم، باید از روز اول با خصومت گروه اقلیت کنار ها در آمدم. با گذشت زمان و شناختن همکارانم، تعداد بسیار کمی از آن می تردید در گروه اکثریت ها را تحسین کنم. بی هر دو گروه بودند که بتوانم آن نیز 1 برانگیزترینشان جولین موسفیا بود. در گروه اکثریت فرانک پولر تحسین حضور داشت؛ رهبر گروهکُر با دستاوردهای چشمگیریکه در سراسر کشور ساز تعداد زیادی قطعات کُرال شناختند. او همچنین آهنگ به رسمیت می سرعت دوستان گرم و مهربان بود و ما به منتشرشده بود. فرانک بسیار خون ای ی اعضایگروه اکثریت در هیچ زمینه یک از بقیه خوبی شدیم. درکل هیچ از دانش موسیقی یا اجرا برجسته یا متمایز نبودند. که، بر اساس شواهد، 2 ای داشت به نام لئون دالین گروه مقابل فرد برجسته ی تکنیک ی چندینکتاب ازجملهکتابی درباره سازی شایسته و نویسنده آهنگ سازی بود. بقیه هم ازنظر شخصیت یا نوازندگی کمتر از حد متوسط آهنگ بودند. فضای سرد و غیردوستانه در جلسات استادان و رفتار عمومی کننده بود. اما این واقعیت شرایط بود و همکاران بسیار ناخوشایند و نگران بیچ بودم، چیزی توانستم تغییرش دهم. در طول سه سالیکه در النگ من نمی 1. Frank Pooler 2. Leon Dallin
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2