گذشته‌ی حاضر

295 تأملی در موسیقی ایرانی تر است؛ مثال ‌ ها در یک واحد بزرگ ‌ ای از بخش ‌ استکه به معنای مجموعه ای با تعدادی اتاق) یا دستگاه دولت (ساختار ‌ دستگاه آپارتمان (به معنی خانه جمعی حکومت). در مفهوم موسیقی نیز دستگاه به معنای واحد بزرگی است های ‌ تر یا مدل ‌ های کوچک ‌ شود. بخش ‌ تری می ‌ های کوچک ‌ که شامل بخش طورکلی به ‌ های خاص خود را دارند و به ‌ ملودیک منفرد، هویت مُدال و نام ها قطعات موسیقی کامال مشخصی نیستند. ‌ گویند. گوشه ‌ ها «گوشه» می ‌ آن های موضوعی یا همان مایه هستند؛ بنابراین، خاص نیستند، اما ‌ ها ایده ‌ آن های ملودیک ‌ عنوان مدل ‌ هایی هستند که به ‌ بندی ‌ ی الگوها یا طرح ‌ دهنده ‌ نشان ی ‌ ها که ازطریق تجربه ‌ ها اشاره کردم. این مایه ‌ ای به آن ‌ یا مضامین هسته های ساختمانی برای ‌ اند بلوک ‌ صورت شنیداری آموخته شده ‌ طوالنی و به نوازی توسط نوازنده هستند. ‌ بداهه ها با نام ‌ شود که چرا برخی از این مجموعه گوشه ‌ این پرسش مطرح می شوند. توضیح رایج این است ‌ «دستگاه» و برخی دیگر با نام «آواز» شناخته می ها (ابوعطا، دشتی، ‌ گانه کامال مستقل نیستند. چهار تا از آن ‌ که آوازهای پنج اصفهان، ‌ ترک) وابسته به دستگاه شور هستند و پنجمی، بیات ‌ افشاری و بیات مربوط به دستگاه همایون است. این وابستگی با شباهت صداها یا زیروبمی عنوان یک الگوی گام مرتب و چیده شود. ‌ تواند به ‌ شود که می ‌ نشان داده می در اوایل قرن بیستم علینقی وزیری با شناخت تنها پنج دستگاه کمی فراتر دانست و دستگاه ‌ های شور می ‌ رفت. او دستگاه نوا را نیز از زیرمجموعه دانست. او همچنین تشابه زیروبمی صداها را، ‌ گاه را تابع ماهور می ‌ پنج ‌ راست اش بیان ‌ گیرد، توجیه و دلیلی برای نظریه ‌ عنوان ساختار گام در نظر می ‌ که به ی ‌ کند. ازنظر وزیری، تنها مبنای هویت مُدال، الگوهای گام در محدوده ‌ می ی ‌ ی «آواز»، که استفاده ‌ بر این، وزیری با استفاده از واژه ‌ اکتاو است. عالوه عنوان «خواندن» نیز دارد، موافق نبود. او اصطالح ‌ موسیقایی دیگری به ی مُدال معرفی کرد. بر همین اساس، در ‌ های ثانویه ‌ «نغمه» را برای این گروه نغمه (آواز) وجود دارد. ‌ دستگاه و هفت ‌ نظریات وزیری پنج

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2