297 تأملی در موسیقی ایرانی که این اصطالحات مربوط به نظام هارمونیک موسیقیکالسیک غربی است ای که (مونوفونیک، موسیقی 1 صدایی و هیچ ارتباطی با موسیقی مُدال و یک هایی برگرفته از ها ایده تنها عنصر اصلی آن یک خط ملودی است) ندارد. این کننده مفاهیم نظری غربی است وکاربردشان در موسیقی ایرانی نابجا وگمراه است. من معتقدمکه به احتمال زیاد، در مفهوم یونان باستان از مُدها نیز، ماهیت و جوهر هویت مُدال، الگوی ملودیک ذاتی هر مُد بود و نه چینش صرف در اکتاو. چرا ارسطو از ویژگی قهرمانی برخی از این 3 ها پرده و نیم 2 ها پرده کند؟ وقتی افالطون آمیز برخی دیگرشان صحبت می مُدها وکیفیت انحطاط آوردن پرده پایین (با نیم 4 معتقد استکه مُد میکسولیدینجمهوریدر کتاب شود) «مردان جوان را ی هفتم گام ماژور، مد میکسولیدین ساخته می درجه (که معادلگام ماژور است) 5 کند»، یا اینکه مُد ایونی دارای صفات زنانه می های ماژور ی سوم گام (به درجه 6 کند»، یا آنکه مُد فریژین «تنبلی را ترویج می ی توالی شک تنها درباره شود) «حالت جنگی و مردانه دارد»، او بی گفته می های متمایزی باشد تواند دارای چنین ویژگی ها در گام ــ که می زیروبمی نت کند. ــ صحبت نمی دستگاه، ی دوازده شده های شناخته اجرای کل ردیف، شامل تمام گوشه شود. درظاهر، پردازیگسترده، بیشتر از هشت تا دوازده ساعت نمی با بداهه بخشش این ی مطلوب و نجات این یک رپرتوار بسیار کوچک است، اما جنبه شدت متکی است بر استکه سنت اجرا صرفا شنیداری،کلی و آزاد است و به ی هر گوشه است. های ملودیک (مایه)، که ریشه پردازی مبتنی بر مدل بداهه 1. monophonic 2. tones 3. semitones 4. Mixolydian mode 5. Ionian mode 6. Phrygian mode
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2