298 ی حاضر گذشته های مبهم استوار پایان این تِم های بی از آنجا که اساس اجرا بر واریاسیون هاست، هرگز دوبار به یک یگروهی از گوشه است، یک دستگاهکه مجموعه نوازی نقش بسیار مهمی دارد و به شود. از همین رو، بداهه شکل اجرا نمی های همیشگی تنها با واریاسیون افزاید و اینکار را نه کیفیت این موسیقی می تکلفش انجام فرد و بی های اصلی آشنا بلکه با ویژگی بسیار منحصربه در تِم دهد. می های فراوان خود بیانگر معموال بر این باورند که موسیقی ایرانی با مقام درستی، احساسی که مثال از طیف وسیعی از حاالت و احساسات است. به گاه متفاوت است، یا مقام چهارگاه شود با سه درآمد دستگاه ماهور منتقل می وحال بسیار متفاوتی با شور دارد. با وجود این، تمامیت ردیف اساسا حس نوازی و آید و مونوفونیک، وابسته به تک یک سبک موسیقی به حساب می پردازی و عمدتا عاری از ضربانی منظم و ریتمیک است. همچنین بداهه نام ی دو نت هم ای از صدا نوسان دارد که از دو اکتاو (فاصله در محدوده بر این، اگرچه مقام اولیه که در بخش درآمد کند. عالوه متوالی) تجاوز نمی آید ممکن است احساسات متفاوتی را منتقل کند، اما در هر دستگاه می شود این تمایز و گوناگونی احساسات را ها شنیده می ادامه آنچهکه در گوشه ها را به وجود کند، زیرا یک حس وابستگی و تداعی با دیگر دستگاه محو می ای به مقام شور دارد. های دستگاه ماهور اشاره آورد. مثال برخی از گوشه می های دستگاه نوا نیز ازنظر مُدال وابسته به شور هستند. مقام برخی از گوشه گاه بعد از درآمد پنج توان به همایون وصلکرد و دستگاه راست چهارگاه را می کند. در نتیجه، این های دیگر را وارد عمل می هایی از دستگاه خود، گوشه توانند طیف وسیعی از احساسات انسانی را منتقل ها می ادعا که این دستگاه ها اساسا یک نوع موسیقی ی این دستگاه آمیز است. همه کنند کمی اغراق ها نوعی حس غم، اندوه، حسرت و دلتنگی است. هستند و تأثیر کلی آن
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2