303 تأملی در موسیقی ایرانی وسطا ی قرون تدریج در اواخر دوره است که به 1 محصول جانبی چندآوایی و رنسانس ظهور کرد. اعتدال مساوی ساختگی (اعتدال یا سیستمی برای ی هر جفت نت مجاور از یکدیگر، برابر و مساوی کوک که در آن، فاصله ی باروک ضرورت یافته در دوره باشد) که توسط سیستم هارمونیک تکامل پیدا کرد نیز، بسیار دیرتر به وجود آمد. موسیقی ایرانی این نوع از دقت در فواصل را،که برای سیستم هارمونیک ضروری است، به وجود نیاورده، زیرا آوا) است و نیازی به این نوع نظم و دقت این موسیقی مونوفونیک (تک بر این، بر روی سازهای موسیقی با صدای ثابت مانند ارگ، ندارد. عالوه و سازهای 3 ها ، یا گونگ 2 های جاوه و بالی ها و زیلوفون پیانو، یا متالوفون توان ادعا کرد شود. حتی می ای) اجرا نمی (نوعی ساز کوبه 4 سنگی چینی ها در موسیقی ایرانی بسیار ارزنده است، زیرا بخش پذیری پرده که انعطاف ریای آن است. فردبودن و صمیمیت نهفته و بی ناپذیر منحصربه جدایی ی اسالمی موسیقی در جامعه شده و آمدن رادیو، تقریبا نیمی از شهرنشینان قبل از ظهور موسیقی ضبط ای را نداشتند. هیچ کنسرتی برگزار ایرانی امکان شنیدن هر نوع موسیقی شد و، برخالف رسم کلیسا در مراسم نیایش جمعی، در مراسم مذهبی نمی مسلمانان موسیقی وجود ندارد. عزاداری مرسوم برای اولیای شیعه، که زنی و تعزیه، خوانی، سینه خوانی، نوحه مخصوص ایران است، مانند روضه خود اجرای خودی ها به سرایی است. با این حال، این شامل آوازخوانی و مرثیه هایی از مراسم یادبود و بزرگداشت در تقویم مذهبی موسیقی نیست و جنبه ای توان رویدادهای موسیقایی در نظرشان گرفت و حتی تجربه است و نمی خوانی آیند. این مناسک گاهی شامل ذکر و هم موسیقایی به حساب نمی 1. polyphony 2. metalophones and xylophones of Java and Bali 3. gongs 4. stone chimes of China
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2