309 تأملی در موسیقی ایرانی اند. در یهودیت ارتدکس نیز ساز جایی در کنیسه ابراهیمی با موسیقی داشته که سرودخواندن از ابتدا بخشی از مراسم مذهبیکلیساها بود، ندارد. درحالی ها طول کشید تا ساز ــ حتی ارگ ــ به کلیسا راه پیدا کند. قرن ی گرانه و معمول یک روحانی مسلمان درباره با این حال، دیدگاه توصیه موسیقی بر اساس چیزیکامال متفاوت است و استدالل فوق از پایه برای او شود، زیرا صراحت، از ناآگاهی محض ناشی می بیگانه است. مخالفت او، به ای است که با شادی، هم موسیقی شناسد و آن او فقط یک نوع موسیقی می زدن همراه است. ازنظر او، این موسیقی ابزار شیطان است و رقص و دست شود و هیچ نوع موسیقی دیگری جز بندوباری و فساد می منجر به پوچی، بی ی نوعی از موسیقی شناسد. در بهترین حالت، ممکن است درباره این را نمی شده، یا چیزی شبیه موسیقی نظامی، های باستانی استفاده می که در جنگ ترین عنوان تجلی عالی ی موسیقی به شنیده یا خوانده باشد. او چیزی درباره ی جدی و بسیار هنرمندانه عنوان یک تالش خالقانه احساسات انسانی و به ، موسیقی نیایشی، سمفونیک، 1 ی اپرای واگنری داند. او چیزی درباره نمی های هنری بشر ترین خالقیت کُرال و هزاران ژانر موسیقی دیگر،که از بزرگ داند. هستند، نمی ای را نشان دهد های شخصی خودم بتواند نکته شاید روایت یکی از تجربه کنم. ی محدود درک موسیقایی روحانی مسلمان مطرح می ی گستره که درباره کردم و کنار من در هواپیما یک ایر به پاریس سفر می با ایران ۱۳۵۵ در بهار رتبه لباس نشسته بود و مشخصا یک روحانی عالی ی خوش روحانی شیعه (مجتهد) بود. پس از مدتکوتاهی در پرواز، او سر صحبت را با من باز کرد. ی کرمانشاه جمعه خودش را معرفی کرد، عبدالجلیل جلیلی، و گفت که امام کرد. من هم خودم را معرفیکردم دالیل پزشکی به پاریس سفر می است. او به و گفتمکه استاد دانشگاه و رئیس دپارتمان موسیقی دانشگاه تهران هستم. از وگویمان از او ای بود، در بخشی از گفت آنجا که او آشکارا روحانی برجسته 1. music drama
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2