312 ی حاضر گذشته ی موسیقی از زمان رضاشاه آغاز شده است. های کشور در عرصه پیشرفت ی موسیقی سنتی، سمت خالقیت در محدوده های جدید به این شامل فعالیت ترویج موسیقی غربی ــ اعم از جدی و پیچیده تا ساده و سبک ــ و تأسیس توجه این ی جالب های همگانی بود. نکته کنسرواتوارها، ارکسترها وکنسرت است که رضاشاه حتی دستور ساخت سالن اپرای تهران را داده بود، اما ساختمان آن تکمیل نشد، زیرا مصادف با زمانی بود که او مجبور شد از گیری کند و چند سال بعد از آن هم ساختمان، ناتمام و رو به سلطنت کناره زوال، تخریب شد. تر زندگی موسیقایی کشور در زمان ی گسترده اصالحات و توسعه تهران یکگروه اپرا،گروه ۱۳۵۰ ی محمدرضاشاه حاصل شد. در اواسط دهه ی تعدادی عالوه باله، یک ارکستر سمفونیک بزرگ و یک ارکستر مجلسی، به های گروه موسیقی ایرانی داشت که هر روز برای رادیو و تلویزیون برنامه های مردمی و محترمی کردند. استادان موسیقی سنتی چهره موسیقی تهیه می تنها تر اینکه نه کردند. مهم طور منظم در رادیو و تلویزیون اجرا می بودند که به دوکنسرواتوار بزرگ موسیقی در تهران وجود داشت (یکی عمدتا مخصوص ی درسی اختصاصی برای موسیقی موسیقی ملی و سنتی و دیگری با برنامه رشد در دانشگاه تهران کالسیک و هنری غرب)، بلکه یکگروه موسیقی روبه تأسیس فارابی وجود داشت. جدیدتر در دانشگاه تازه و یک گروه ،۱۳۵۷ دست روحانیون در بهمن تقریبا بالفاصله پس از تسخیر کشور به های موسیقی منحل یا تعلیق شد. ارکستر سمفونیک تهران، ی مؤسسه همه ی های محلی همگی از بین رفتند و همه گروه اپرا، گروه باله و گروه رقص های رادیویی و تلویزیون متوقف های پخش موسیقی از ایستگاه برنامه شدند. البته پس از چند سال ممنوعیت پخش موسیقی از رادیو و تلویزیون تا حدی برداشته شد. علت این تغییر عقیده این بود که متوجه شدند بدون دهد یا کس به رادیو گوش نمی های موسیقی، هیچ گرفتن از برنامه کمک ی اسالم و ها درباره ی آن وقفه های بی کند و سخنرانی تلویزیون تماشا نمی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2